დიდი რომაელი ისტორიკოსი და ავტორი წიგნისა “რომის ისტორია ქალაქის დაარსებიდან” - ტიტუს ლივიუსი (ძვ.წ.აღ-ით 57-17 წლები),მსოფლიო ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე წარმატებული მხედართმთავრის - ალექსანდრე მაკედონელის შესახებ წერდა:

დიდი ქართველი მამულიშვილი,მწერალი,პოეტი და საზოგადო მოღვაწე - ილია ჭავჭავაძე (1837-1907 წლები),მისი გენიალური,ფილოსოფიური ჟანრის პოემაზე – “აჩრდილის” პირველ ვარიანტზე მუშაობის დროს 1958-1959 წლებში,გამოჩენილი ქართველი მწერლისადმი – დავით ერისთავისადმი მიწერილ წერილში წუხდა:

“თაობა არ შეიძლება ან ნიჭიერი იყოს,ან უნიჭო; ან ზრდილობიანი იყოს,ან უზრდელი; ან ფილანტროპი იყოს,ან მიზართროპი; ან მკვლელი იყოს,ან ჰუმანისტი; ან ნარკომანი იყოს,ან უცოდველი; ან ვაჟკაცი იყოს,ან ლაჩარი;

“აი,მეგობარო,როგორ ლამაზად ავსებს თავისი დიდი მხატვრის უცნობ ბიოგრაფიას ჩვენი ჭკვიანი ხალხი.შენ ვიცი,რასაც მეტყვი: ფიროსმანისთვის ღვინის სარდაფი არავის უყიდნიაო,ფიროსმანს ფრანგი მარგარიტასთვის ეტლით ყვავილები არ მიუძღვნიაო,

ერთ-ერთ უდიდეს ქართველ ისტორიკოსს,არქეოლოგსა და ეთნოგრაფს - დიმიტრი ბაქრაძეს (1826-1890 წლები),”ძველისძველი ნაშთების მთხრელ-მჩხრეკელს”უწოდებდნენ.წმინდა ილია მართალი კი,მის შესახებ წერდა: