Tag Archives: ოთარ ჭილაძის ლექსები

ოთარ ჭილაძე – „ჯერ იყო სიტყვა”

ჯერ იყო სიტყვა, რადგან სიტყვა დედაა ღმერთის.

სიტყვა ინახავს გონჯს და ლამაზს, ბოროტს და კეთილს.

ოთარ ჭილაძე – „ბავშვობა ერთი ბოლოა თოკის…”

ბავშვობა ერთი ბოლოა თოკის

და თვითონ უნდა მიაბა იგი

ოთარ ჭილაძე – „მიყვარხარ,როგორც გლეხს უყვარს მიწა…”

მიყვარხარ,როგორც გლეხს უყვარს მიწა,

როგორც დასიცხულ მიწას – ღრუბელი.

ოთარ ჭილაძე – „ჯერ იყო სიტყვა”

ჯერ იყო სიტყვა,რადგან სიტყვა დედაა ღმერთის.

სიტყვა ინახავს გონჯს და ლამაზს,ბოროტს და კეთილს.

ოთარ ჭილაძე – „ძალიან მალე იცლება ჭიქა”

ძალიან მალე იცლება ჭიქა,

ძალიან მალე იღლება თვალი,

ოთარ ჭილაძე – „რაც დასახარჯი არსებობს, – ვხარჯავ…”

რაც დასახარჯი არსებობს – ვხარჯავ,

რაც სანახავი არსებობს – ვნახე.

ოთარ ჭილაძე – „ვიდრე ხარ… ვიდრე გათოვს და გაწვიმს”

ვიდრე ხარ… ვიდრე გათოვს და გაწვიმს,

არ წარიკვეთო არასდროს სასო.

ოთარ ჭილაძე – “სიყვარული”

ზამთარმა ცივმა და შემპარავმა

კვლავ მომისია თეთრი ფიფქები