Category Archives: სხვა
“იმორტალიზმი”
“იმორტალიზმი” - ლათინურ ენაზე ”Immortalitas”,სიტყვა-სიტყვით აღნიშნავს – “უკვდავებას”.იგი წარმოადგენს სისტემას ადამიანის მსოფლმხედველობისა,რომელიც დაფუძნებულია სწრაფვაზე,ნებისმიერი ფორმით გაექცეს ფიზიკურ სიკვდილს,ან შეაჩეროს იგი და რაც შეიძლება დაშორდეს მას.
“კოტჯები”
“კოტჯები” - წარმოადგენს კორეულ ტერმინს,რომლითაც მოიხსენიებენ ჩრდილოეთ კორეაში მაცხოვრებელ უსახლკარო და შიმშილის პირას მყოფ ბავშვებს.სიტყვა-სიტყვით აღნიშნული ტერმინი ითარგმნება,როგორც – “ყვავილებით მკვებავები”.
ედუარდ სტოურტონი – იოანე პავლე II-ეს შესახებ წერდა…
“ყველასათვის ცნობილია,რომ იოანე პავლე II პარადოქსული ფიგურა იყო; იგი უარყოფდა ყოველგვარ იდეოლოგიურ ჩარჩოებს და ამით აბნევდა როგორც მომხრეებს,ისე მოწინააღმდეგეებს. (ავტორი გენია.ჯი)
დეილ კარნეგის მოსაზრება…
“განა ღირს,რომ ჩვენს მტრებზე შური ვიძიოთ? ისინი სიხარულისაგან ცეკვას დაიწყებდნენ,რომ გაეგოთ,რამდენ მოუსვენრობას,უსიამოვნებას და სინდისის ქენჯნას გვაყენებენ.
მიშელ ეიკემ დე მონტენის მოსაზრება…
“ადამიანის წამება – საშიში გამოგონებაა,უმალ მოთმინების გამოცდა,ვიდრე ჭეშმარიტებისა.თუ ტკივილის შიშით კაცი დაიბრალებს იმას,რაც არ ჩაუდენია,მაშინ განა არ შეიძლება ჩამდენსაც აღმოაჩნდეს იმდენი ნებისყოფა,
დიმიტრი მაჩხანელის “ნააზრევი”
“სწავლა კეთილის ცხოვრების საძირკველია,მაგრამ ამას ასე ადვილად როდი მიხვდება და დაიჯერებს უცოდინარი ადამიანი… უცოდინარობის წამალი სწავლა და გამოცდილებაა.ადამიანი მაშინ იქნება ბედნიერი,როცა უცოდინარობას დაეხწევა…
“ილიას სიტყვა” – გაბრიელ ქიქოძის დაკრძალვაზედ…
“…მე რომ მისნი მადლით სავსე საქმენი და სიტყვანი მაგონდებიან,თვალწინ წარმომიდგება ხოლმე შარავანდედით მოსილი ახლად დაბადებული გაბრიელი და მგონია,რომ თავს წარმოსდგომია ახლადშობილს ყრმას ფრთებგაშლილი მთავარანაგელოზი,სიყვარულით დასცქერის და ლოცვა-კურთხევით ეუბნება ამ ბრძენთაგან თქმულს:
ილია ჭავჭავაძის “რჩევა” ქართველ სტუდენტებს…
“მე მესმის მთელი პატიოსნება და კეთილშობილება თქვენ მიერ მოწადინებულისა… მაგრამ რა ვქნათ? ბედმა იმისთანა დღეში ჩაგვაგდო,რომ ჩვენის სიკეთისაგან სხვისთვის ვერ გავწირავთ ვერარას,
ნიკო ლორთქიფანიძის ნააზრევი…
„მე ვიცი არც სასუფეველი მომელის ცათა შინა და არც სახელი, დიდება და თაყვანისცემა ამ ქვეყნად, მაგრამ მე ძეგლი უნდა დამიდგან არა იმიტომ, რომ მწერლობაში ვმუშაობდი, პოლიტიკაშიც ოდნავ ვიღებდი მონაწილეობას,
ლუდვიგ ფონ მიზესი “სოციალიზმის” შესახებ…
“…სოციალიზმის იდეა ადამიანის სულის ერთ-ერთი ყველაზე ამბიციური ქმნილებაა… ისეთი მიმზიდველი,ისეთი ძვირფასი,რომ მან სწორად მოიპოვა უდიდესი აღფრთოვანება.