„ცხოველთა უმრავლესობა ტყვეობაში კვდება, ფრინველი თუ პატარაობიდანვე გალიაში არ გაზარდე, უეჭველად დაიღუპება. ადამიანი კი ძლებს, ძლებს, როგორ უხეშადაც არ უნდა მოექცე, ძლებს მშიერ-მწყურვალი, შეურაცხყოფილი და შეგინებული”.

„თხუთმეტი საუკუნეა მას აქეთ, რაც ქართველ კაცს ცალ ხელში ხმალი უჭირავს და მეორეში – ჯვარი ქრისტესი. ჩვენი ქვეყნის დიდება ამ ჯვარსა და ხმალს დაუცავს,

„მე ნამეტანი გულის მოსვლა ვიცი”.

„რასაც არ უნდა ვიქმოდეთ, უპირატესად პატივმოყვარეობა გვამოძრავებს”.

„ყველაზე უკეთ მე ვიცი, თუ რა ცოტას მივაღწიე იმასთან შედარებით, რისთვისაც მინდოდა მიმეღწია”.

„რამდენი ჩვენი ახლობელისთვის ჩაუნერგავთ ნათესავებს და მეოთხე-მეხუთე კლასის მასწავლებლებს, რომ იგი ფენომენალური ბავშვია. მერე მოდის ეს ფენომენალური ბავშვი – ჯერ ვეღარ ხდება ფენომენალური ახალგაზრდა,

„ხალხი, იარაღი, ფული და პური – აი, ომის სასიცოცხლო ძალა, მაგრამ ამ ოთხიდან უმთავრესია პირველი ორი, ვინაიდან ხალხითა და იარაღით ყოველთვის შეიძლება ფულისა და პურის შოვნა, მაშინ როდესაც მარტოოდენ ფულითა და პურით ვერც ხალხს იშოვნი და ვერც იარაღს”.

„კარგი ქვეყანა იყო ამერიკა, ჩვენ კი, ეშმაკმა უწყის, რად ვაქციეთ”.