Category Archives: სხვა
„დიახ, ასე იყო!”
„ქართველი ვაჟკაცი იარაღით სუფრასთან დაჯდომას არასოდეს იკადრებდა! ვაითუ სმის დროს, ყოველთვის ვერ მოეზომა სასმელი, გონება არეოდა, ჭკუა დაეკარგა და ლხინში უბედურება დაეტრიალებინა!
მიხეილ კეკელიძე – „ქვეყნის პატრონობა რომ ჩაგაბარონ…”
„ქვეყნის პატრონობა რომ ჩაგაბარონ, შენც ხშირ-ხშირად გაიგე ვის რა უჭირს და ვის რა ულხინს, სამართლიანობა დაამყარე, თორემ დედ-მამის სულს გინებით წაგიბილწავენ!
დავით კვიცარიძე – „თურმე ავჩქარდით…”
„ჩვენ რა, შევხვდებით ერთმანეთს, გავუღიმებთ, გავუცინებთ, ვილაზღანდარებთ და თუ მაშინვე არა, მეორე შეხვედრისას ფიცით ვამბობთ სიყვარულს. მერე აღარავის ვეკითხებით, აღარავის აღარაფრად ვაგდებთ
გურამ დოჩანაშვილი – „ყველა რომ ჩემნაირი იყოს…”
„ყველა რომ ჩემნაირი იყოს, ერთი ის ვიცი, ომი არ იქნებოდა, არ გამოიგონებოდა არავითარი ჯანდაბა და დოზანა,
ვასილი სუხომლინსკი წერდა…
„აღსაზრდელებმა თავიანთ მასწავლებელთან ერთად უნდა განვლონ ისტორია, უწინარეს ყოვლისა, ადამიანის სულის ისტორიის მეშვეობით, რათა ბავშვებმა პედაგოგთან ერთად აშენონ უძველესი პირამიდები, შევიდნენ რომის გამოქვაბულში პირველ ქრისტიანებთან ერთად და ყური მიაპყრონ
ვიქტორ-მარი ჰიუგო – „პარიზელები”
„ხშირად ლომად იქცევა კატა. ეს ასეა და ამით არის გასაკვირი პარიზელი ხალხი.
„თეთრი ხიდი”
„თეთრი ხიდი, ულამაზესი თავისი უბრალოებით, გაღმა-გამოღმა სანახებით, ასწლოვანი უთოებით თუ ბურჯ-საყრდენებით, მუდამ საღებავ აქერცლილი მოაჯირით,
ერთი პატარა ჩანახატი…
„ამ ტყის გარეშე რა მაცოცხლებს. დავდივარ, დავღოღავ ხან აქეთ, ხან იქით და დღის ბოლოს მშიერ-მწყურვალი რომ მოვიქანცები და დამაწყდება ფეხები, შევყოფ თავს რცხილის ჩრდილში და