Category Archives: სხვა

„გაცემულს, გაყიდულს თუ გაჩუქებულს უკან ვერ დაიბრუნებ…”

„უქმად ყოფნის უფლება არ უნდა მისცეს თავს ქართველმა კაცმა, რაღაც უნდა აკეთოს, შეეცადოს რაიმე ღირებული დაუტოვოს მშობელ ქვეყანას, თუ არადა იმათ მაინც ებრძოლოს, ვინც უკვე შექმნილს და აღმოჩენილს ვერ უვლის,

„ქოხი და სასახლე”

„კვლავ გვერდიგვერდ დგანან სასახლე და ქოხი… ებრძვიან ერთმანეთს დაუნდობლად.

ვიქტორ-მარი ჰიუგო – „ეშაფოტი”

„შეიძლება სულ ერთი იყოს თქვენთვის – დასჯიან სიკვდილით ადამიანს, თუ არა; შეიძლება არც ჰო გეთქვათ ამის გამო, არც არა, – სანამ თქვენი თვალით არ გინახავთ კაცის კვლა.

კონსტანტინე გამსახურდია – „ჭადრების ქება”

„სად ხართ, ბუნების გულმეცნიერნო და იდუმალთა ჰანგთა მიმთხრობნო? გვითხარით,

მიხეილ ჯავახიშვილი წერდა…

„ბედნიერ ცხოვრებას მხოლოდ გიჟი გაექცევა”.

„დამაბრუნეთ… წამიყვანეთ… მაჩვენეთ…”

“ნადირი სანადიროდ გავა, ფრინველი – საკვებისათვის, ადამიანი – საბრძოლველად და სამუშაოდ. მერე ყველანი დაბრუნდებიან: მხეცი თავის ბუნაგში შევა, ფრინველი ბუდეს მიაშურებს, ადამიანი – თავის ქოხს.

ადოლფ ჰიტლერი წერდა…

„რაც უფრო მეტი ნისლია ხელქვეითთა თავში, მით უფრო ადვილია მათი მართვა. ჩემი ხელქვეითების თავში უნდა იყოს ან ნისლი, ან საერთოდ არაფერი,

„სიბრძნის წუთი”

ერთი ფილოსოფოსი სასაფლაოზე გავიდა. ქვაზე ჩამოჯდა და ქვეყნის ამაოებაზე დაიწყო ფიქრი. უცებ ახლადმიყრილ მიწას მოჰკრა თვალი. ზედ კეკლუცი ქვრივი იჯდა და ნესტიან საფლავს მარაოს უქნევდა.

ჯემალ რატიანი წერდა…

„არაფერი არ მოქმედებს ჩემზე ისე ცუდად, როგორც სხვის ბინაში მარტო დარჩენა. სულ ვფიქრობ, რაიმე არ იყოს დაკარგული, ხომ შეიძლება, შენი მისვლის შემდეგ გაახსენდეთ.

თედორე დოსტოევსკი გაიძახოდა…

„დაე მოვიდეს კიდევ ტკივილი, დიდზე დიდი ტკივილი, რომ კვლავ დავინახო ის, რაც ნამდვილად მნიშვნელოვანია, შევძლო ადამიანის ბედსა და მეგობრობაზე დაფიქრება… და ჩემს თავთან დარჩენილმა, გავარკვიო, თუ რატომ უნდა მოვკვდე”.