Category Archives: სხვა

ანტუან დე სენტ-ეგზიუპერი – „მე ვიბრძოლებ”…

„მე შევებრძოლები ყველას, ვინც შეეცდება თავს მოგვახვიოს ერთი რომელიმე ჩვეულების უპირატესობა დანარჩენებზე, ერთი ხალხის უპირატესობა სხვა ხალხებზე, ერთი რასისა – სხვა რასებზე, ერთი აზრისა – სხვა აზრებზე.

იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთე ამბობდა…

„ჩანს, ღმერთს იმ შექმნათა ცნობილი ექვსი დღის შემდეგ სულაც არ აუღია ხელი თავის საქმიანობაზე. პირიქით, ისევე დაუცხრომელია, როგორც შექმნათა პირველ დღეს იყო”.

მიგელ დე უნამუნო წერდა…

„მე ვცხოვრობდი ჩემს ხალხში და ჩემი ხალხი ცხოვრობდა ჩემში.

აკაკის მრავლისმეტყველი შენიშვნა…

„ყოველ ქვეყანაში, ყოველ ხალხისგან გარდა ველურისა მიღებულია, რომ თავიანთ გამოჩენილ შვილების 25 წლის მოღვაწეობა იდღესასწაულონ ხოლმე.

„ქალი”

„მამაკაცი ბევრჯერ მინახავს ქალის ფეხქვეშ დამხობილი და დაჩოქილი. მერე, რა? გემუდარება, გეაჯება, გიმტკიცებს, რომ შენა ხარ ღვთაება, მზე და მთვარე.

ჩარლზ დიკენსი – „ვაშა სიგიჟეს!”

„დიდებული სიტყვაა „გიჟი”! მაჩვენეთ მეფე, რომლის წყრომას ისე გაურბოდნენ, როგორც შეშლილის შემოხედვას.

საბაჰათინ ალი წერდა…

„ვის თავისი ახალგაზრდობით მოსწონს თავი, ვის კიდევ – ხანდაზმულობით,

რევაზ ინანიშვილი – „ჩემი სოფელი”

„როდესაც ჩემს სოფელში მივდივარ, რაც არ უნდა გადაუდებელი საქმე მქონდეს, მაინც გამოვნახავ ერთ საათს იმისათვის, რომ თუნდაც შეღამებულზე

ჰარუკი მურაკამი – „ცხვრების თვისებები”

„როგორც ყველა ფარასა თუ ჯოგში, ცხვრებსაც თავიანთი იერარქია აქვთ. ჩინები და წოდებები ფარაში პირდაპირ რაოდენობის მიხედვით არის განაწილებული: მაგალითად,

„შემოდგომა”

„შემოდგომაა. შემოდგომა. ბუნებას დიდებულად აქვს მოწყობილი ეს ჰარმონია – ზაფხულს შემოდგომა ცვლის, შემოდგომას – ზამთარი, ზამთარს ისევ გაზაფხული.