„ვინ არიან დღეს შენი მებაღეები წალკოტის მსგავსო, ჩემო პატარა ქვეყანავ, რომ სულზე მოგისწრონ და გამოგაბრუნონ? მართალია გარს გეხვევიან, სიყვარულსა და ერთგულებასაც ჩემულობენ შენსას,

„ჩვენ ვერასოდეს შევიგრძნობთ ღამის მომხიბლაობას მთელი ჩვენი არსებით, რადგან თავი ათსაგვარი სისულეებითა გვაქვს გამოტენილი. ჩვენ რომ შეგვეძლოს  ოცი-ოცდაათი საუკუნის წინათ მცხოვრები ადამიანების თვალით შევხედოთ ბუნებას,

„წლითიწლობით სულ უფრო მეტად ვრწმუნდები, რომ არც ერთი ტრადიცია ჩვენი ქვეყნისა არ არის ისეთი ღირსეული, ისე დასაცავი და გასაფრთხილებელი, როგორც სტუმარმასპინძლობისა.

„თქვენ როდისმე გიფიქრიათ თუ არა იმაზე, ჩვენი ცხოვრება მოსაცდელ დარბაზში ყოფნას რომ ჰგავს? დგახარ და უცდი გემის თუ მატარებლის გასვლას, მერე მოვა დრო, დარეკავს ზარი,

„ – მე ყოველთვის თან დამაქვს გამზადებული წერილი და, რადგან შიგ სახელი არ სწერია, ყველა ქალისთვის გამოდგება.

„ქორწინების ღირშესანიშნავ მოვლენას თან ახლავს არა მარტო სიხარული და სიამოვნება, არამედ დიდი სინანულიც,

როგორც ცნობილია, გენიალური იტალიელი მევიოლინე და კომპოზიტორი – ნიკოლო პაგანინი 1782 წლის 27 ოქტომბერს იტალიის ქალაქ გენუაში მოევლინა ქვეყნიერებას.