Category Archives: სხვა

ანდრე მორუა – „სამყაროს ერთადერთი მეუფე – ზნე-ჩვეულებაა”

„არიან ხალხები, სადაც ბავშვების გარდაცვალებას დასტირიან, ხოლო მოხუცების გარდაცვალებას ზეიმობენ, სადაც ქმრები ცოლებზე უარს ამბობენ ყოველგვარი მიზეზის გარეშე. სადაც ყველაზე მეტად იმას ნატრობენ, რომ სიკვდილის შემდეგ მათი გვამები ძაღლებს შეაჭამონ,

შარლ ნოდიე წერდა…

„მეც ისეთივე დევნილი ვიყავი, როგორც დანტე ალიგიერი, ისეთივე პატიმარი, როგორიც – ტორკვატო ტასო, და იმაზე მეტად და ვნებიანად შეყვარებული, ვიდრე – ფრანჩესკო პეტრარკა.

ჰიროსიმა – ნაგასაკი

„თვალისმომჭრელი მომწვანო გაელვება, აფეთქება, გონება დათრგუნულია, ცხელი ქარის ტალღა გადაივლის და შემდეგ ირგვლივ ყველაფერს ცეცხლი ედება.

ვოლტერი წერდა…

„გარწმუნებთ, როდესაც დედამიწის ამ ბურთს ვუმზერ ან, უფრო სწორედ, ამ ბურთულას, მე ვფიქრობ, რომ ღმერთმა იგი რომელიღაც ბოროტ არსებას მიუტოვა;

ზოია კოსმოდემიანსკაიას საფლავის ეპიტაფია

გერმანელი ფაშისტების მიერ სასტიკად ნაწამები და შემდგომ (1941 წლის 29 ნოემბერს) სიკვდილით დასჯილი დასავლეთის ფრონტზე მოქმედი შტაბის სადაზვერვო-დივერსიული ჯგუფის მამაცი საბჭოთა პარტიზანი გოგონას – ზოია კოსმოდემიანსკაის საფლავის შავ დაფაზე შემდეგი სახის ეპიტაფიაა ამოკვეთილი:

ფრანსუა მარი არუე წერდა…

„ოჰ, ბატონებო, თუ თქვენ იმის წარმოდგენა შეგძლებოდათ, რას ნიშნავს იძულებული იყო განურჩევლად ეფერებოდე მოხუც ვაჭარს, ადვოკატს, გონდოლიერს, აბატს;

„არწივის მზერა”

ხატოვან თქმად ქცეული – „არწივის მზერა” უმეტესწილად მიჩნეულია, როგორც ადამიანის მზერაზე უფრო მახვილი მზერა. თუმცა უამრავმა ჩატარებულმა ცდამ აბსოლუტურად განსხვავებული შედეგები გამოავლინა.

პოლ გოგენი წერდა…

„ტაიტი ამ ქვეყნად ყველაზე ჯანსაღი ქვეყანაა… ამ დამყაყებულ, ღვარძლით სავსე ევროპაში კი,

ექვთიმე თაყაიშვილის მოგონებებიდან…

„საფრანგეთიდან 1945 წლის 5 აპრილს გამოვფრინდით, ომი ჯერ კიდევ არ იყო გათავებული.

ანტუან დე სენტ-ეგზიუპერი წერდა…

„ყოველთვის მაოცებდა: რატომ აყენებდა პლატონი სათნოებათა შორის უკანასკნელ ადგილზე ვაჟკაცობას. დიახ, ვაჟკაცობა მაინცადამაინც ლამაზი გრძნობებისაგან როდი შედგება: