“მე აღტაცებაში მოვყავარ ადამიანებს,თავიანთ დამარცხებულ სამშობლოს ქომაგად რომ უდგებიან,თუნდაც მოპირდაპირე მხარეს ვიდგე”.

ამერიკის შეერთებული შტატების კინო და სატელევიზიო ინდუსტრიასთან ასოცირებულ “ჰოლუვუდში”, 1960-იან წლებში, თავად “ჰოლივუდის” შესახებ ერთი მეტად ნიშანდობლივი ხუმრობა იყო გავრცელებული,რომელიც ასე ჟღერდა:

“ვგრძნობ ძალიან ცუდათ ვარ,არ მცილდება ნახველში სისხლი.უსაშველო ხველა,ვიხრჩვები.რა კარგია კაცი რომ დიდი სიცხით არის ავად,გრძნობა ეკარგება და კვდება.რა ცუდია,როცა ყველაფერი გტკივა,დადიხარ და არ კვდები.

“ცდა იმისა,რომ მონობის ბორკილებს სხვები მიაჩვიოთ,ნიშნავს თქვენივე ხელებისა და ფეხებისათვის გაამზადოთ ბორკილები.როცა შეეჩვევით ფეხქვეშ გათელოთ სხვა ადამიანების უფლება,ამით საკუთარ თავისუფლებას დაკარგავათ და თქვენივე წრის წარმომადგენელი ვერაგი ტირანის სასურველი ქვეშევრდომი გახდებით.ნება მიბოძეთ,გითხრათ,რომ ამას გიმზადებთ ისტორიის ლოგიკა”.

“მე მიყვარს ყველა კაცი,როგორც ჩემი ძმები,იმიტომ რომ მაცხოვარმა იხსნა ისინი.მე მიყვარს სიღატაკე,იმიტომ რომ მას უყვარს იგი.მე მიყვარს სიმდიდრე,იმიტომ რომ საშუალებას გვაძლევს გავიკითხოთ უპოვარნი.მე ყველას ერთგული ვარ და ჩემს ბოროტისმყოფელს ბოროტებითვე არ მივაგებ სანაცვლოს…

“ვიცი,რომ ბედმა გამიღიმა,დრო და გარემოება მანებივრებდა.მთელმა ქვეყანამ შემიყვარა.ზოგს ვძულდი კიდეც.დიახ,ბევრი სიტკბო მარგუნა ცხოვრებამ და ცოტაოდენი სიმწარეც.რა მუხანათიც არ უნდა ყოფილიყო ჩემი ბედი,მჯერა,რომ ბედიცა და უბედობაც შემთხვევით ქარს მიაქვს და მოაქვს,