საინტერესო და ნიშანდობლივი ფაქტია ის,რომ მეორე მსოფლიო ომის დასაწყისში და მისი მიმდინარეობისას ევროპული ქვეყნების ხელისუფლებებში უმეტესწილად დიქტატორული რეჟიმები იყვნენ მოკალათებული:

1910 წლის 6 მაისს გარდაიცვალა დიდი ბრიტანეთისა და ირლანდიის გაერთიანებული სამეფოს მეფე საქსენ კორბურგ გოთას დინასტიიდან – ედუარდ VII. მისი პოპულარობა იმდენად დიდი იყო ქვეყნის ფარგლებს გარეთ,რომ 1910 წლის 20 მაისს გამართულ დაკრძალვაზე 12 ევროპული ქვეყნის მეფე და 42 სხვადასხვა ქვეყნის სამეფო ოჯახის წევრები ჩავიდნენ.

ცენტრალურ ევროპაში მდებარე ყოფილ ქვეყანაში – ჩეხოსლოვაკიის სოციალისტურ რესპუბლიკაში (რომელიც 1993 წელს ყოველგვარი ექსესების გარეშე მშვიდობიანად გაიყო ორ რესპუბლიკად – ჩეხეთად და სლოვაკეთად), 1968 წელს განვითრებული “პრაღის გაზაფხულად” წოდებული მოვლენებისას 

დამთავრდა თუ არა ქართველთა “უგვირგვინო მეფის” – ილია ჭავჭავაძის მკვლელობის საქმის გამოძიება და სასამართლო პროცესი,მთელი საქმე მისი მკვლელობისა აიკინძა და შესანახად სახელმწიფო არქივს გადაეცა.

ესპანური ფაშიზმის ფუძემდებლის,პოლიტიკოსის და უკიდურესი მემარჯვენე პოლიტიკური პარტიის “ესპანური ფალანგის” აქტიური წევრის – ონესიმო რედონდო ორტეგას (1905-1936 წლები) გარდაცვალების შემდეგ