მას შემდეგ,რაც გენიალურ ძველბერძენ ფილოსოფოსს – სოკრატეს სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანეს,მის გადასარჩენად ერთუსლოვნად დაირაზმნენ მისი მეგობრები,მოწაფეები და ზოგადად – კეთილისმსურველები.ცნობილია,რომ არც ერთი მათგანი არც თავს ზოგავდა და არც ფულს,რომ,როგორმე კაცობრიობის ისტორიაში ერთ-ერთი უდიდესი ფილოსოფოსი სიკვდილის კლანჭებისაგან გამოეხსნათ.

მიუხედავად ალკოჰოლური სასმელისადმი განუზომელი სიყვარულისა,ალექსანდრე მაკედონელის მიმსგავსება კალიგულასთან და ნერონთან – გარყვნილ რომაელ იმპერატორებთან – რომლებმაც მთელი ცხოვრება გამოუფხიზებელ ლოთობასა და არნახულ უზნეობაში გაატარეს,არ შეიძლება.

“ჩვენთვის ცნობილია ელინთა დამოკიდებულება იმ ადამიანების მიმართ,ვინც ომის დროს მოკავშირეებს მიატოვებს.მათ სიამოვნებით იღებენ,თუ ისინი საჭირო არიან,მაგრამ პატივს არ სცემენ.ასეთი აზრი გამართლებულია,თუ საქმე ეხება თანასწორ სახელმწიფოთა დაშორებას საფუძვლიანი მიზეზის გარეშე.

“გერმანიის ნაცისტური რეჟიმის მოსამართლეებისა და პროკურორების ნიურნბერგის სასამართლო პროცესი” – (ოფიციალური სახელწოდება გახლვათ – “ამერიკის შეერთებული შტატები იოზეფ ალტშტიოტერის და სხვათა წინააღმდეგ”) წარმოადგენს ნიურნბერგის იმ სასამართლო პროცესს,სადაც გასამართლებულ იქნენ ნაცისტური რეჟიმის ის მოსამართლეები,პროკურორები და იურისტები,რომელთა უსასტიკეს ბრალდებებსა და განაჩენებსაც უამრავი ადამიანის სიცოცხლე და პირადი საკუთრება შეეწირა. 

“მე,მართალია,ბევრი მსხვერპლი ვითხოვე,მაგრამ ბევრი აქედან ჟამთა და გარემოებათა მსხვერპლია… მე რომ მოვკვდები,ჩემო სარდლებო,თქვენ ერთიმეორეს დაჭამათ,