Category Archives: პოეზია

ნასერ ხოსროვი – „მეხოტბეთა საკიცხავად თქმული”

მეხოტბეებს როცა ვუმზერ,

ნაღვლიანად მეღიმება, –

მოსე იბნ ეზრა – „სასაფლაონი”

გზაო,ვზივარ და დუმილით გიცქერ,

უჟმურ მიწაში თვლემენ ლანდები;

აბუ ლ-ჰასან ფეროხი – „რა კარგია,როცა გიყვარს”

რა კარგია,როცა გიყვარს

და გულს გიძრავს მისი ვნება,

საადი შირაზელი – „შენ ჰე”

შენ ჰე,რომელიც ხალხს ასწავლი,არიგებ ვითომ,

რასაც ქადაგებ,შეისმინო ის უნდა თვითონ.

ალიშერ ნავოი – „ტიტა მეგონა…”

ტიტა მეგონა,გულში ჩავიკარ,

გახურებულმა დამდაღა შანთმა,

ივანე ვაზოვი – “დაუსრულებელი სიმღერა”

მე იმ სტრიქონებს ვაქსოვდი ამ გულს,

სამშობლოსათვის რომ მითუთქავდნენ,

თედო ბექიშვილი – „სიყვარული და სიკვდილი”

სიყვარული და სიკვდილი

ერთმანეთს იმით გვანან - 

კოტე მაყაშვილი – “იცი,რა?”

იცი,რა!

მიძირა

ქართული ხალხური პოეზიიდან – “ქალმა თქვა…”

ქალმა თქვა: ვაჟკაცი მიყვარს,წეს იცის ვაჟკაცისანი,

კისერზე მასამც მაჰხვივნა ნაწნავნი ჩემის თმისანი,

ჰაინრიხ ჰაინე – “მოღალატე ქალს”

მე სამარცხვინო შენი ღალატი,

არ გავუმხილე ადამიანებს,