Category Archives: პოეზია
შალვა საბაშვილი – “დაღლა”
დაიღალა დედამიწა,გზაში დიდხანს მარები,
დაიღალნენ ბილიკები,დაიღალნენ შარები,
უილიამ შექსპირი – “სონეტი XLII”
ის რომ შენია,ახლა ამას სულაც არ ვნაღვლობ,
შენ რომ მისი ხარ,ამით მინგრევს გული საგულეს,
შალვა საბაშვილი – “სიზმარი”
იყო დუმილი მინდვრებისა… უთვალავ რიგად
გარს გულდაწყვეტილ სახეების ჰქროდნენ გროვები,
თამარ ჯავახიშვილი – “ამ მგალობელსაც არავინ უსმენს”
ჩინურ კვიპაროსზე ვარდისფერ ჩიტუნას
ერთი რტო მოსწონს და ხმამაღლა უსტვენს,
ბო ძი-უ – “კედელზე დაწერილ ჩემს მდარე ლექსებს”
კედელზე დაწერილ ჩემს მდარე ლექსებს,
კაცთა მოდგმისთვის არა აქვს ფასი.
უილიამ შექსპირი – “სონეტი XLVIII”
ბევრს გადავყრივარ წუთისოფლად ბოროტის მზრახველს,
ვიცნობ მათს მოდგმას და მტაცებლურ ზნეს და ხასიათს,
უილიამ შექსპირი – “სონეტი XXXV”
ნურას ინაღვლებ,თუ შენს წარსულს აუგი გასდევს,
მზის შემყურეს ხომ ზოგჯერ შავი ლაქაც დახვდება,
ტერენტი გრანელი – “ვედრება”
დავალ ქვეყანაზე,როგორც შერისხული,
შენი ზვარაკია,ღმერთო,ჩემი სული.