Category Archives: ფილოსოფია

პაულ თომას მანი წერდა…

„ადამიანი ბუნების პირმშოა და ფესვები ბუნებაში აქვს გადგმული. მისი ანატომიის მსგავსებამ მაღალგანვითარებულ მაიმუნებთან ალბათ ზედმეტად არ უნდა დაგვიბნელოს თვალები, ამაზე ისედაც დიდი აურზაურია ატეხილი. ღორის წამწამებიან ცისფერ თვალებსა და კანს უფრო მეტი საერთო აქვს ადამიანთან, ვიდრე ნებისმიერ შიმპანზეს,

ანდრე მორუას პესიმისტური მსოფლმხედველობა

„რა არის ჩვენი ყოფა დედამიწაზე, თუ არა უნაყოფო შრომა? თუ აუტანელი შრომის შედეგად მაინც მოვახერხეთ ლოდის ატანა მთის წვერზე, მაშინვე ან რაიმე ავადმყოფობა ან ომი ისევ დაანარცხებს მას მთის ძირში და როგორიც არ უნდა იყოს სიცოცხლე,

ჟან დე ლა ბრუიერის ფილოსოფიიდან…

„ნუ ელით გულწრფელობას, სამართლიანობას, დახმარებას, სამსახურს, კეთილმოსურნეობას, დიდსულოვნებას და ერთგულებას ადამიანისგან, რომელსაც გულში აღზევების იდუმალი სურვილი შეჰპარვია.

პაულ თომას მანი – „ჯამბაზები”

„მაინც რა ხალხია ეს არტისტები! ან ადამიანები არიან კი? თუნდაც ჯამბაზები ავიღოთ, ეს უცნაური ტაკიმასხარები,

Genia.Ge-ს ფილოსოფიიდან…

„მიყვარს ადამიანში კეთილშობილური გრძნობების გაღვიძება. მიყვარს იმაზე მეტის მიცემა, ვიდრე თავად ვიღებ… მიყვარს ადამიანს მდინარის წყალში ჩაძირულ სახეს რომ წამოვუწევ.

„სიყმაწვილე”

„ოჰ, სიყმაწვილევ! სიყმაწვილევ! შენ არაფრის დარდი არა გაქვს, ასე გგონია, მთელი ქვეყნის საუნჯენი შენს ხელთ არის, სევდაც კი გართობს, კაეშანიც კი გიხდება, შენ თავდაჯერებული და თავხედი ხარ,

სოკრატეს ფილოსოფიიდან…

„სიმამაცე, როცა მას საერთო არა აქვს რა გონიერებასთან, აშკარად სიშლეგეს უახლოვდება: და მართლაც, განა უგუნური შლეგი თავის თავსვე არ ვნებს, მაშინ როდესაც გონივრულ სიმამაცეს სარგებლობის მეტი არა მოაქვს რა ჩვენთვის?

„პატივმოყვარეობა”

„პატივმოყვარეობა ისეთი გრძნობაა, რომელიც სრულებით არ შეესაბამება ჭეშმარიტ მწუხარებას და, ამასთანავე, ეს გრძნობა ისე მტკიცედ შეთვისებია ადამიანის ბუნებას, რომ ძვირად თუ რომელიმე ძლიერი ვარამი განდევნის.

ლევ ტოლსტოი – „ბავშვობა”

„ბედნიერი, ბედნიერი, დაუბრუნებელი დრო ბავშვობისა! როგორ არ უნდა გიყვარდეს მისი მოგონება, როგორ არ უნდა ეალერსებოდე მას?!

Genia.Ge-ს ფილოსოფიიდან…

„როცა დიდხანს, თვალმოუწყვეტლივ უცქერი ღრმა ზეცას, რატომღაც ფიქრები და სული ერთდებიან მარტოობის შეგნებით.