Category Archives: ფილოსოფია
Genia.Ge-ს ფილოსოფიიდან…
„ადამიანის ბუნება საფუძვლიანად ვერც ერთ ასაკს ვერ ეგუება,შემდეგი,უფრო ზემო საფეხური მიაჩნია სრულყოფილად და ამიტომაც დაუნანებლად,უკეთესობის იმედით გადადის ერთი ასაკიდან მეორეში,სანამ ბოლო საფეხურს მიაღწევდეს,რომელსაც სიბერე ჰქვია,რომლის იქითაც აღარაფერი აღარაა,
ოთარ ჭილაძის გენიალური ნააზრევი…
„სამშობლო ოჯახიდან იწყება და თუ ოჯახს მოუშლი კაცს, ცოლს გაუბახებ, შვილს ნაბიჭვრად გამოუცხადებ, მისთვის სამშობლო ჩვეულებრივ მიწა-წყლად იქცევა მხოლოდ, საძოვარ და სათეს ფართობად,
ამონარიდები ქეი-ქაუსის დარიგებათა წიგნიდან – „ყაბუს-ნამე”
„ეს ქვეყანა სიკეთისა და ბოროტების სათესი მინდორია, – რასაც დასთეს,მასვე მოიმკი”.
Genia.Ge-ს ფილოსოფიიდან…
„ცუდია,სიკვდილი რომ სანატრელი გაგიხდება კაცს. არა, მაინც ვერ ვამბობ ზუსტად. ცუდია,როცა მკვდარი ხარ და არკი იცი. რაც მთავარია,სხვამაც არ იცის,მკვდარი ხარ თუ რა ხარ. აღარავის ახსოვს, აღარავინ იცის შენი ვინაობა. კაცი ჯერ თავს უკვდება,მაგრამ საბოლოოდ,სამუდამოდ მაშინ კვდება,როცა ყველა დაივიწყებს,როცა ყველასთვის სულერთია,მკვდარია თუ ცოცხალი.
იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთე – „ვინ გვიჯერებს ჩვენ,მოხუცებს?”
„ვინ გვიჯერებს ჩვენ,მოხუცებს? ყველას ჰგონია,რომ მას თვითონ ყველაფერი უკეთესად მოეხსენება,ამის შედეგად ზოგი იღუპება,ზოგიც დიდხანს ამაოდ დაეხეტება მცდარი გზებით.
შტეფან ცვაიგის გენიალური ნააზრევი…
„ბედი ძლიერისა და მამაცისაკენ ილტვის.წლების მანძილზე ყურმოჭრილ მონად უხდება ცალკეულ პიროვნებებს: კეისარს, ალექსანდრეს, ნაპოლეონს; უყვარს სტიქიური სულის ადამიანები,რომლებიც თვით მას – შეუცნობელ სტიქიას ჰგვანან.
ნიკოლო მაკიაველის ნააზრევი…
„რაკიღა დაუშვებელია ჩვენი თავისუფალი ნების უგულებელყოფა,მზადა ვარ ჭეშმარიტად ვაღიარო იმის შესაძლებლობა,რომ ბედისწერა განაპირობებს ჩვენი მოქმედებების ნახევარს,ხოლო მეორე ნახევარს,მთლიანად თუ არა,ოდნავ ნაკლებს მაინც,ჩვენვე გვანდობს.
ანატოლ ფრანსი – „გონიერს ვუწოდებ იმას,ვინც…”
„სიყრმიდანვე გონებამ დამადო თავისი მძლავრი ხელი და დამიმონა.ეს იმას ნიშნავს,რომ უცნაური არსება ვიყავ,რადგან ადამის ძეთა უმრავლესობა სხვანაირადაა მოწყობილი.ადამიანის განსაზღვრებათაგან ყველაზე უხეიროდ მიმაჩნია ის,რომელიც მას გონიერ ცხოველად მიიჩნევს.
შტეფან ცვაიგი – „ჰოი, სიცოცხლეო!”
„ჰოი,სიცოცხლეო,მშვენიერო,გონიერი ნებით რომ იქმნი წამებულთ,რათა სადიდებელი ჰიმნი გიმღერონ მათ! ჰოი,სიცოცხლეო,ბრძენ-მკაცრო,ტანჯვით რომ სძლევ ხოლმე უძლიერესთ,რათა მაცნენი ჰყავდეს შენს ზეიმს!
ნიკოლო მაკიაველი წერდა…
„ჩვენ ვერ ვხედავთ მოქალაქეთა შორის ვერც თანხმობას და ვერც ერთსულოვნებას,ანდა,თუ ვხედავთ,მხოლოდ მათ შორის,რომლებიც ერთიანდებიან სახელმწიფოსა თუ კერძო პირთა მიმართ რაიმე ბოროტმოქმედების ჩასადენად.აღარც სარწმუნოება არსებობს და აღარც ღვთის შიში.