„ხდება ხოლმე: ერთ დღეს,სრულიად ჩვეულებრივ გუნებაზე მყოფი აღმოაჩენ,რომ არ იცი იმ ხის სახელი,რომელიც,რაც თავი გახსოვს,შენი სახლის წინ დგას ქუჩაში და ყოველდღე უყურებ,ხელით ეხები,ხანდახან ფოთოლსაც მიაწყვიტავ ან მის ჩრდილში შედგები ხოლმე სულის მოსაბრუნებლად.

„ყოველი მტერი ამის ცდაშია,რომ დრო შემოიგდოს და წაახდინოს.დიდს მტერს კაცი ან შეეხვეწება და ან გარდაეხვეწება.სწორს მტერს ან პასუხს უზამს,ან მოუფრთხილდება.

„ადამიანი ლაპარაკობს,მაშასადამე,შეიძლება დასკვნა გამოიტანო მის საქმიანობაზე.განა სიტყვა არ აკეთებს ყველაფერს,რაც საჭიროა? ნუთუ მსჯავრს არა სდებენ მას?

„ადამიანი მეტისმეტად კეთილი არსებაა,რათა გახდეს სხვა ადამიანთა იარაღი,არ უნდა გამოვიყენოთ იგი რაიმე საქმისათვის,თუ არ დავეკითხეთ,შეჰფერის თუ არა ეს საქმე მას,

„არიან სიცრუით გატაცებული ადამიანები,რომელნიც ამ სიცრუეს უვნებლად თვლიან და გარკვეული აზრით მართლაც ასეთად შეიძლება მივიჩნიოთ,რადგან არავისთვის ზიანი არ მოაქვს,თვითონ მათ გარდა.