კროკოტა – სხვადასხვა ხალხის კლასიკურ მითოლოგიასა და ფოლკლორში წარმოადგენდა საშინელი შესახედაობის მქონე ურჩხულ-ცხოველს,რომელიც ერთგავრი სინთეზი გახლდათ მგელისა და ძაღლის (ან შესაძლოა ლომის და აფთრის).იგი ბინადრობდა ტყეებში და გამოირჩეოდა განსაკუთრებული მძვინვარებითა და გაუმაძღრობით. 

გილტინე – ლიტვური ენიდან თარგმანით აღნიშნავს – “სიკვდილის სიმბოლოს”.ლიტვური მითოლოგიის მიხედვით,იგი წარმოადგენდა სიკვდილის ღვთაებას,რომელსაც გამოსახავდნენ ცელით ხელში მოსიარულე ჩონჩხის სახით.

ჰიტომადა – იაპონური ენიდან თარგმანით აღნიშნავს – “ადამიანის სულს”,გარდა ამისა მოიხსენიებენ,როგორც – “ონიბი”,რაც თავის მხრივ – “დემონურ ცეცხლებს” წარმოადგენს.იაპონური მითოლოგიისა და ფოლკლორის მიხედვით,ისინი გახლავან ახლად გარდაცვლილი ადამიანების სულები,რომლებიც მისტიკური ცეცხლის ფორმას იძენენ.

ქთულჰუ – წარმოადგენს დიდი ამერიკელი მწერლის - ჰაუარდ ფილიპს ლავკრაფტის (1890-1937 წლები) მიერ შეთხზულ „ქთულჰუს მითოლოგიის” პანთეონის ღვთაებას, სამყაროს მხეცს, რომელსაც ბინა დადებული აქვს წყნარი ოკეანის ფსკერზე.