Category Archives: ლიტერატურა

ამონარიდები გავრილ ტროეპოლსკის მოთხრობიდან – „თეთრი ბიმი, შავი ყური”

„არიან სუფთა გულის უბრალო ადამიანები, „შეუმჩნეველნი” და „პატარები”, მაგრამ მათ უზარმაზარი გული აქვთ. სწორედ ისინი ამშვენებენ ცხოვრებას. რადგან ისინი იტევენ ყველაფერს, რაც კი კაცობრიობაში საუკეთესოა – სიკეთეს, უბრალოებას, ნდობას”.

ამონარიდები გიორგი ლეონიძის მოთხრობებიდან…

„დაიწვას ცარიელი ჯიბე!” – (ნიშარძეულის წყალი)

ამონარიდი ანტონ ჩეხოვის მოთხრობიდან – „დიპლომატი”

„გაზაფხულია! მოვდივარ ბულვარზე და კარგად ვგრძნობ თავს! დამოუკიდებელი, ქვრივი კაცი ვარ… საითაც მინდა, იქით წავალ…

ამონარიდები სოფოკლეს ტრაგედიიდან – „ოიდიპოსი კოლონოსში”

„შვილს, რომელიც მშობლებზე ზრუნავს, მათდამი გარჯა არც კი უნდა მიაჩნდეს გარჯად”.

გიორგი ლეონიძე – „ლობიოს დაუჯდომელი”

„ჰოი, ყოვლად ნოყიერო, გემოთი საამო, ყნოსვის დამატკბობელო შეჭამანდო სამეფოო, ფასდაუდებელო, ლობიო ქართლისაო!

ამონარიდები ანტონ ჩეხოვის მოთხრობებიდან…

„ – რა ხალხია! მოდი ახლა და მაგათ ასიამოვნე! განა ღირს სამსახური, შრომა? ძალაუნებურად ყველაფერს მიაფურთხებ და ლოთობას მიყოფ ხელს. არაფერს აკეთებ – გიჯავრდებიან, დაიწყებ კეთებას – ისევ გიჯავრდებიან… დავლიოთ!”

ამონარიდები ანტონ ჩეხოვის მოთხრობებიდან…

„ – ძნელია ახლა ისეთი ადამიანის პოვნა, რომ არ სვამდეს და წესიერი კაცი იყოს… ადამიანი, რომელიც მუშაობს… ძნელია!” – (უნებლიეთ თაღლითნი)

ამონარიდები სოფოკლეს ტრაგედიიდან – „ოიდიპოს მეფე”

„ვაგლახ, ო, ვაგლახ, საშინელი არის ის ცოდნა, მცოდნეს სარგებელს რომ არ აძლევს”.

ამონარიდები ედგარ რაის ბეროუზის რომანიდან – „ტარზანი”

„დადგება დრო, როცა მოთმინება დანაშაულს გაუტოლდება”.

ამონარიდები დავით ასკურავას მოთხრობებიდან…

„ – ტიტულები და თანამდებობები რომ შველიდეს საქმეს, ვორონცოვს უნდა დაეწერა „მერანი” და არა ნიკოლოზ ბარათაშვილს”. – (ჩქარი მატარებელი)