Category Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები გავრილ ტროეპოლსკის მოთხრობიდან – „თეთრი ბიმი, შავი ყური”
„არიან სუფთა გულის უბრალო ადამიანები, „შეუმჩნეველნი” და „პატარები”, მაგრამ მათ უზარმაზარი გული აქვთ. სწორედ ისინი ამშვენებენ ცხოვრებას. რადგან ისინი იტევენ ყველაფერს, რაც კი კაცობრიობაში საუკეთესოა – სიკეთეს, უბრალოებას, ნდობას”.
ამონარიდი ანტონ ჩეხოვის მოთხრობიდან – „დიპლომატი”
„გაზაფხულია! მოვდივარ ბულვარზე და კარგად ვგრძნობ თავს! დამოუკიდებელი, ქვრივი კაცი ვარ… საითაც მინდა, იქით წავალ…
ამონარიდები სოფოკლეს ტრაგედიიდან – „ოიდიპოსი კოლონოსში”
„შვილს, რომელიც მშობლებზე ზრუნავს, მათდამი გარჯა არც კი უნდა მიაჩნდეს გარჯად”.
გიორგი ლეონიძე – „ლობიოს დაუჯდომელი”
„ჰოი, ყოვლად ნოყიერო, გემოთი საამო, ყნოსვის დამატკბობელო შეჭამანდო სამეფოო, ფასდაუდებელო, ლობიო ქართლისაო!
ამონარიდები ანტონ ჩეხოვის მოთხრობებიდან…
„ – რა ხალხია! მოდი ახლა და მაგათ ასიამოვნე! განა ღირს სამსახური, შრომა? ძალაუნებურად ყველაფერს მიაფურთხებ და ლოთობას მიყოფ ხელს. არაფერს აკეთებ – გიჯავრდებიან, დაიწყებ კეთებას – ისევ გიჯავრდებიან… დავლიოთ!”
ამონარიდები ანტონ ჩეხოვის მოთხრობებიდან…
„ – ძნელია ახლა ისეთი ადამიანის პოვნა, რომ არ სვამდეს და წესიერი კაცი იყოს… ადამიანი, რომელიც მუშაობს… ძნელია!” – (უნებლიეთ თაღლითნი)
ამონარიდები სოფოკლეს ტრაგედიიდან – „ოიდიპოს მეფე”
„ვაგლახ, ო, ვაგლახ, საშინელი არის ის ცოდნა, მცოდნეს სარგებელს რომ არ აძლევს”.
ამონარიდები ედგარ რაის ბეროუზის რომანიდან – „ტარზანი”
„დადგება დრო, როცა მოთმინება დანაშაულს გაუტოლდება”.
ამონარიდები დავით ასკურავას მოთხრობებიდან…
„ – ტიტულები და თანამდებობები რომ შველიდეს საქმეს, ვორონცოვს უნდა დაეწერა „მერანი” და არა ნიკოლოზ ბარათაშვილს”. – (ჩქარი მატარებელი)