„როცა ხანძრის გამჩაღებელს ეძებენ, ჯერ ამას გაიფიქრებენ, ვის მოუტანდა სარგებელს ეს ხანძარი”.

„ერთ პატარა სოფელში თავს იყრის მთელი ქვეყნიერების ვნებათაღელვა; სოფელი ერთ მუჭად შეკრული და დაპატარავებული ქვეყნიერებაა – თავისი ხალხით და ჯამაათით, ერით და ბერით,

„სიყვარულის გამო ქვეყნად რა არ მომხდარა. სიყვარულის საბაბით იწყებოდა ომები და იკვრებოდა ზავები. ერთმანეთს ებრძოდნენ სამთავროები და სახელმწიფოები. ირღვეოდა საზღვრები და იცლებოდა ახალი მიჯნები. სიყვარულს მუდამ თან სდევდა მისი დაუძინებელი მტერი – სიძულვილი”. – (ქათმები)

„მშობლიური მიწა სათუთი სულიერი არსებაა. სუნთქავს, შრიალებს, ბიბინებს, ქუხს, ჩხრიალებს, წუხს, ხარობს, ბობოქრობს, ალერსად იღვრება და ყველაფერს გრძნობს,

„ქვეყნად მართლმსაჯულება არ იქნება მანამ, სანამ თვითონ ჩვენ ადამიანები არ გავხდებით. საუკუნეები ჩაივლიან, ვიდრე ეს მოხდება”.

„უიმედო ადამიანი ხმობაშეპარულ ხესა ჰგავს, ხვალ და ზეგ ღონიერი ქარის შემობერტყვაზე რომ გადატყდება”.

„ – ღმერთო, თუნდაც ვნების პარასკევს ეკლესიის კარზე სახეში მოგაფურთხო, მაშინაც მეცოდინება: ყველაფერი შენი ნებაა”.