Monthly Archives: აგვისტო 2013
ლუარა გორდიევიჩი – „ღმერთო, ვინ მისწვდეს შენგან ქმნილს”…
„ბუნებაში შექმნილი მშვენიერება შემოქმედის, უფლის ნების გამოვლინებაა. ბუნების იდუმალებაში წვდომა ღვთის იდუმალების წვდომაა. ყველას როდი ძალუძს იგი, ასეთი რამ მხოლოდ რჩეულთა ხვედრია.
ბენიტო ამილკარე ანდრეა მუსოლინის მოსაზრებები…
1. „თუკი გირჩევთ – მიჰყევით ჩემს რჩევებს. თუკი უარგყოფთ – მომკალით. თუკი მომკლავენ – შური იძიეთ”.
ბარონი პიერ ლე რუა – “ქართული ღვინის შესახებ”
მეღვინეობისა და მევენახეობის საერთაშორისო ბიუროს თავჯდომარე,ცნობილი ფრანგი მეღვინე - ბარონი პიერ ლე რუა (1890-1967 წლები),1962 წელს თბილისის ღვინის მეათე საერთაშორისო კონგრესზე დასაწრებად ჩამოვიდა საქართველოში.
“მეშრეპი”
“მეშრეპი” - ინგლისურ ენაზე “Meshrep”,რომელსაც ასევე მოიხსენიებენ სახელწოდებით “მეშრები”,წარმოადგენდა აღმოსავლეთ თურქესტანის (ისტორიული სახელწოდება რეგიონისა,ცენტრალურ აზიაში.
“სიბრძნის სახლი”
“სიბრძნის სახლი” - არაბულ ენაზე “ბეით ალ-ჰიმკა”,დაარსებულ იქნა IX საუკუნის 20-იან წლებში,ბაღდადში (თანამედროვე ერაყის დედაქალაქი),ბაღდადის აბასიდთა დინასტიის ხალიფას ალ-მამუნის (786-833 წლები) მიერ.
“ივერია” ალექსანდრე ყაზბეგის გარდაცვალების შესახებ წერდა…
“გარდაიცვალა! სიცოცხლე მისი მოკლე იყო,მაგრამ სრული; ცოტა იცოცხლა,მაგრამ ბევრი ჰქმნა… გარდაიცვალა!… მაგრამ ვინ მოიგონა ეს სიტყვა?.. უკვდავთან სიკვდილს რა ხელი აქვს?..” (ავტორი გენია.ჯი)
აკაკი ბაქრაძე – რას გამოსახავს აკაკის „სულიკო”?
„ვასილ ბარნოვი ფიქრობდა, რომ „სულიკოში” გამოხატულია სატრფო-სამშობლოს ძებნის ტკივილი…
ვახტანგ კოტეტიშვილი – “ოთარაანთ ქვრივის” შესახებ…
“…ილია გასცილდა ეროვნულ ზღუდეს და საერთო ტიპთა გალერეაში ოთარაანთ ქვრივსაც ადგილი მოუპოვა. და თუ “დეზდემონა” მსოფლიო სახეა ნაზი,სათნო და თავდადებით მოსიყვარულე ქალისა,თუ “პორცია” (უილიამ შექსპირის ტრაგიკომედიის,”ვენეციელი ვაჭრის”,პერსონაჟი) – მსოფლიო ქალის სახეა,
ვინსენტ ვილემ ვან გოგი – “ყვავები ჭვავის ყანაში”
“ყვავები ჭვავის ყანაში” - ინგლისურ ენაზე “Wheatfield with Crows”,წარმოადგენს გენიალური ნიდერლანდელი მხატვარ-იმპრესიონისტის - ვინსენტ ვილემ ვან გოგის (1853-1890 წლები),მიერ 1890 წლის ივლისში დახატულ შედევრ ტილოს და ერთ-ერთ ყველაზე ცნობილ ნახატს გოგენის შემოქმედებისა.
ტიციან ტაბიძე – “ვაჟა-ფშაველას შესახებ”…
“ვაჟამ დაკარგა თავისი ფესვები და ხალხის ფესვებში გაიბნა; მან დაკარგა ხმა,რომ ხალხის ხმით ამღერებულიყო.