“ასე ჩემო მკითხველო,დაე ყველამ სწეროს,როგორც ჭკუა და ენა უჭრიდეს.დაე იმერელმა იმერული სიტყვები იხმაროს და კახელმა – კახური სიტყვის წყობილება.შენ მათ ნაწერში ეცადე აზრი გაარკვიო, და – თუ აზრი შენი საზოგადოების და მამულის სასარგებლოდ იცნო, – ეცადე მისი შეთვისება და გავრცელება,ეცადე მისი “განხორციელება”.

1. სიმდიდრის არ ქონა,ეს ჯერ კიდევ არ არის – სიღარიბე.სიღარიბეა – სიმდიდრის წყურვილი.

მზე ჩავა და მზე ამოვა,

მე ჩავალ და – რაო.

“ჩემი ლექსების პოეტიკის ძირები ღრმად და მტკიცედ ჩაეზარდნენ ეროვნულ ნიადაგს, და მთელი შემოქმედების მანძილზე მას უხვად ასაზრდოებდა მშობლიური მიწის წვენი.ჩემს ლექსებში გამომჟღავნდა მტკიცე კავშირი ეროვნულ-პოეტურ კულტურასთან,მის ხალხურ და კლასიკურ ფორმასთან,სხვაგვარად არც შეიძლებოდა.