“ქართველი თავმომწონეა.აქვს კიდეც უფლება თავმომწონეობისათვის.ენა ქართველთა უგენიალურესი ქმნილებაა ენათა შორის.მისი ფესვეული დენა აცნაურებს უთვალავ საიდუმლოთ მსოფლიოისა.შთასახულია მასშივე მთავარი ხვევული პლატონის უნივერსალური მსოფლხედვის.

1. „ქართველები ისეთი ხალხი ვართ, რომ ბევრს შემთხვევაში თავის გრძნობას, თავის თვალებს და ყურებს როდი ვენდობით; უსათუოდ სხვამ უნდა გვიკარნახოს ის, რაც ყურით გვესმის; სხვამ უნდა მიგვითითოს იმაზე, რასაც ჩვენი თვალითა ვხედავთ; მხოლოდ მაშინ დავიჯერებთ, მაშინ ვიძახით: ბიჭოს, ეს ხომ მართალი ყოფილა და არ ვიცოდითო! გვიკვირს და ვოცდებით იმის გამო, რომ ცეცხლი მწვავე ყოფილა, ყინული ცივი და მგელს ცხვრის ჭამა სცოდნია. ამისთანა უბრალო ჭეშმარიტებასაც კი სხვისგანა ვსწავლობთ. ტყუილია? არ არის ასე?”

კლდე უნდა იყო,სალი კლდე -

მიწავ,რადა ხარ ფხვიერი, - 

“მშობელს ვინც დღეს დაუბნელებს,ვისი წყალობითაც თავად იხილა მზის შუქი,მას შეიძლება ადამიანის სახით მოვლენილი ურჩხული ვუწოდოთ,რომელიც თავისი სიშმაგით მხეცზე უარესია,რადგან ამ უკანასკნელს ბუნებამ უბოძა ნიჭი თავისიანის დანდობისა.

„ყველგან, ღვთის შვილებს შორის სატანის ნაშიერები იმალებიან, რომელთაც არსებობა მანამდე უწერიათ, ვიდრე „ის გაწმენდს თავის კალოს”, და ამიტომაც,