გენიალური იტალიელი პოეტი და ჰუმანისტი – ფრანჩესკო პეტრარკა (1304-1374 წლები),რომელიც დანტე ალიგიერთან ერთად დღემდე მიჩნეულია რენესასნსის ფუძემდებლად, 40 წლის ასაკში მძიმედ დაავადდა და “ლეთარგიულ” ანუ “საღათას ძილს” მიეცა (დღემდე მეცნიერულად დაუდგენელი ავადმყოფური მდგომარეობა,რომელიც ჩამოჰგავს ძილს და რომლისთვისაც დამახასიათებელია სრული უძრაობა და უმოქმედობა).

გენიალური შოტლანდიელი პოეტი,ლირიკოსი და “შოტლანდიის ეროვნულ პოეტად” აღიარებული - რობერტ ბერნსი (1759 – 1796 წლები),ერთ დღეს მდინარის პირას სეირნობდა,რა დროსაც შეესწრო თუ როგორი წვალებითა და საკუთარი სიცოცხლის რისკის ფასად ამოათრია წყლიდან უბრალო გლეხმა,ადგილობრივი დიდებული,რომელიც მდინარეში იხრჩობოდა.

დიდი ქართველი მამულიშვილი, ისტორიკოსი, პუბლიცისტი და საზოგადო მოღვაზე – პავლე ინგოროყვა (1893-1983 წლები), საქართველოს მოსახლეობის აღწერისას (მიუხედავად იმისა, რომ ავადმყოფობდა), მთელი ძალითა და ენერგიით ცდილობდა არც ერთი ქართველი არ დაჰკარგვოდა საქართველოს.