Monthly Archives: მაისი 2017

გეორგ ბრანდესი – “ქებათა ქება ადამიანის გონიერებას!”

სახელოვანი დანიელი პუბლიცისტი,ლიტერატურათმცოდნე და ნატურალიზმის თეორიტიკოსი – გერგ მორის კოჰენ ბრანდესი (1842–1927 წლები) მეცნიერების შესახებ წერდა:

ჰენრიკ იოჰან იბსენი – “ეპიზოდი”

გამოჩენილ ნორვეგიელ დრამატურგსა და ნორვეგიული ნაციონალური თეატრის ერტ–ერთ ფუძემდებელს – ჰენრიკ იოჰან იბსენს (1828–1906 წლები),ისევე,როგორც სხვა სახელოვან ადამიანებს,ერთი უჩვეულო თვისება გააჩნდა.

ოტო ფონ ბისმარკი – “ეპიზოდი”

გენიალური გერმანელი პოლიტიკოსი,სახელმწიფო მოღვაწე და გერმანიის პირველი კანცლერი – ოტო ფონ ბისმარკი (1815–1898 წლები) ქვეყნის სახელმწიფო სამსახურში მყოფ დიპლომატებს ჭკუას შემდეგი სიტყვებით არიგებდა:

ამონარიდები გურამ დოჩანაშვილის მოთხრობებიდან

“ყველაფერზე უცნაური ისაა,ხანდახან ქვეყნის მოწესრიგებას რომ აპირებთ,ვის არ გადასწვდებით ლაპარაკში,ვიღას არ გაკრავთ კბილს.მთელი კაცობრიობის გამოსწორებას აპირებთ ხოლმე,გარდა ერთადერთი ადამიანისა – საკუთარ თავს არ ათვლით იმ ლეგიონში.

“ცხოვრებისეული ფრაზეოლოგია”

“ვინ ისურვებს შენს დახატვას,როცა არავის უნდა შენი დანახვა?”

ჟაკ–ლუი დავიდი – “ეპიზოდი”

ერთ დღეს დიდმა ფრანგმა მხატვარმა და ფრანგული ნეოკლასიციზმის ფუძემდებელმა ხელოვანმა – ჟაკ–ლუი დავიდმა (1748–1825 წლები),რომელსაც ცხოვრების გარკვეული პერიოდის განმავლობაში უკიდურეს სიდუხჭირეში მოუხდა ცხოვრება,

დღის შეკითხვა Genia.Ge-სგან!

ძვ.წ.აღ–ით V საუკუნის ერთ–ერთმა ყველაზე სახელოვანმა ძველ ბერძენმა მოქანდაკემ და მხატვარმა – პოლიგნოტმა, “ოდისევსის” ქანდაკების დამზადებისათვის გასამრჯელოს მიღებაზე კატეგორიული უარი განუცხადა ათენის ხელისუფალთ.

დიეგო ველასკესი – “ეპიზოდი”

“სიმართლის დიდ მხატვრად” წოდებულ გენიალურ ესპანელ მხატვარს – დიეგო როდრიგო დე სილვა ველასკესს (1599–1660 წლები),

მიქელანჯელო ბუონაროტი უკანასკნელ გზაზე…

“მეხსიერებამ და გონებამ წინ გამისწრეს,რათა საიქიოს დამიცადონო”, – სიცოცხლის უკანასკნელ ეტაპზე წერდა გამხმარ სხეულიანი,კბილებ ჩაცვენილი და ნახევრად დაბრმავებული ბერიკაცი,ბერიკაცი კი არა და – “ტიტანი” – მიქელანჯელო ბუონაროტი (1475–1564 წლები).ნახევრად დაბრმავებული “ტიტანი”,

ფრიდებერტ ტუგლასის ნააზრევი…

“ადამიანის სისხლი მარილიანია და წყურვილს არ კლავს! ამის დასაბუთება იმ სისხლისმსმელთა გახსენებითაც შეიძლება,რომლებიც ვერა და ვერ ძღებიან”.