არფა აბდულ კარიმ რანდჰავა

არფა აბდულ კარიმ რანდჰავა - დაიბადა 1995 წლის 2 თებერვალს,პენჯაბის პროვინციის ქალაქ ფეისალაბადში (პაკისტანი).იგი წარმოადგენდა იმ პაკისტანელ,სკოლის მოსწავლე გოგონას,რომელიც 2004 წელს,9 წლის ასაკში გახდა,ისტორიაში ყველაზე ახალგაზრდა სერტიფიცირებული პროფესორი,საყოველთაოდ ცნობილი კომპანიის “Microsoft”-ის.

ერნესტ მილერ ჰემინგუეი წერდა…

“მეომარი ხალხი ყველაზე შესანიშნავი ხალხია, და რაც უფრო ახლოს მიხვალ ფრონტის ხაზთან,სულ უფრო და უფრო შესანიშნავ ხალხს შეხვდები.

ტომას მაინ რიდის შემოქმედებიდან…

“ეს ხუთასი უბედური ადამიანი დღეიდან ცოტათი კიდევ გაზრდის მონათა არმიას.მაგრამ სამაგიეროდ კაპიტნის სიმდიდრეც გაიზრდება.გარეწარ მეზღვაურებსაც შეხვდებათ მოგებიდან თავიანთი წილი და იქვე გაფლანგავენ.

მარკ ტვენი – “ეპიზოდი”

მაშინ,როდესაც გენიალური ამერიკელი მწერალი,სატირიკოსი და იუმორისტი - სემიუელ ლენგჰორ კლემენსი (1835-1910 წლები),რომელიც დღემდე საყოველთაოდ ცნობილია,ფსევდონიმით - მარკ ტვენი,საქვეყნოდ ცნობილი მწერალი გახდა,

ერნესტ მილერ ჰემინგუეი “მწერლობის” შესახებ…

“ისეთ ხალხზე უნდა წერო წიგნები,ვისაც იცნობ,ვინც გიყვარს ან გძულს, და არა იმათზე,ვისი გაცნობაც ახლა დაგიწყია… ქვეყნად არაფერი არ არის ისე ძნელი,როგორც უბრალო,პატიოსანი პროზის წერა ადამიანის შესახებ.ჯერ ის საგანი უნდა შეისწავლო,რაზედაც წერ, და მერე წერა ისწავლო.

ვახტანგ ჭელიძე – “თარგმანის” შესახებ…

თუ თქვენ ქართულად თარგმნით ამა თუ იმ თხზულებას,უნდა გააქართულოთ კიდეც იგი.თარგმნილი თხზულება უკვე იმ ენის საკუთრებაცაა,რა ენაზეც თარგმნით ამ შემთხვევაში ქართულისა.იგი ლიტერატურის საგანძურში შედის,ამდიდრებს ამ ლიტერატურას – თუკი,რა თქმა უნდა,თავად წარმოადგენს რაიმე სიმდიდრეს;

ამონარიდები თედორე დოსტოევსკის რომანიდან – „ეშმაკნი”

„არ არსებულა ჯერ ხალხი რელიგიის გარეშე, ანუ სიკეთისა და ბოროტების ცნების გარეშე. ყოველ ხალხს საკუთარი ცნება აქვს სიკეთისა და ბოროტებისა,

მიტროპოლიტის – ანტონის “შეგონება”

“ჩვენი საზოგადოებრივი ცხოვრება გვასწავლის,რომ თუკი მივეცემით ჩვენს სურვილებს,ჩვენს გატაცებას,შეიძლება,ვიქცეთ არა ადამიანად,არამედ – სიმახინჯედ: ულმობლად,ლოთად,ნარკომანად,მატყუარად,მხდალად და სხვა ამის მსგავსად.

გრიგოლ კიკნაძე “ვაჟა-ფშაველას” შესახებ წერდა…

“ბევრი მწერალი რომ მოვლენათა დიდი სფეროების გასულიერებას გვაწვდის,ამის ჩვენება ძნელი ამოცანა არ არის.ლიტერატურული ცხოვრების განვითარებაზე ერთი თვალის გადავლებაც კი დაგვანახებს,რომ ბევრი მწერლის თხზულებებში “გასულიერება” ხანდახან არანაკლები ძალითაა მოწოდებული,ვიდრე ჩვენ მას ვაჟა-ფშაველას შემოქმედებაში ვხვდებით.

გიორგი შატბერაშვილი – “სიყვარული”

მოვა როგორც იანვარში

თოვლის ფიფქის ცვენა,