ერთხელ ბაზარში მყოფი მდიდარი და გავლენიანი მოქალაქე გაქურდეს.მომპარავის დაკავება ვერ მოხერხდა,თუმცა ჟანდარმერიამ ბაზრის ყველა შესასვლელი გადაკეტა,ხოლო შიდა პერიმეტრიდან გარეთ გასვლა კი ყველას აუკრძალა.

ერთმა ჩინელმა გლეხმა ცული დაკარგა.მან ეჭვი უმალვე მეზობლის ბიჭზე მიიტანა.რამდენიმე ხნის განმავლობაში იგი ცულის მოპარვაში ეჭვმიტანილ მეზობლის ბიჭს დიდი გულისყურით აკვირდებოდა: ცულის მპარავივით დადის; ცულის მპარავივით იყურება; ცულის მპარავს მიუგავს სიტყვა-პასუხი, – ფიქრობდა ეჭვით შეპყრობილი კაცი.

ერთ კაცს უთხრეს,რომ ადგომის დრო იყო,რადგან მზე უკვე კარგა ხნის ამოსული გახლდათ.მან კი უპასუხა:

თავსატეხების მოყვარულმა ძველი ეგვიპტის ფარაონმა ოცდამეექვსე დინასტიიდან – ამასის II-მ (მეფობდა ძვ.წ.აღ-ით 570-526 წლებში),სიბრძნით გამორჩეულ ერთ-ერთ ძველბერძენ სწავლულსა და საზოგადო მოღვაწეს – პრიენელ ბიანტეს (მოღვაწეობდა ძვ.წ.აღ-ით VI საუკუნეში),სამსხვერპლო ცხოველი გაუგზავნა და შეუთვალა,რომ ამოეკვეთა ხორცის ყველაზე ცუდი და ყველაზე კარგი ნაწილი და ის კვლავ უკანვე დაებრუნებინა.

ანტიკური პერიოდის სპარტაში ერთ სიბრძნით განთქმულ კაცს,სახელად – თექტამენესს,ეფოროსებმა სიკვდილით დასჯა დაუდგინეს განაჩენად.მიუხედავად ასეთი უმძიმესი ხვედრისა,სიკვდილმისჯილი სამსჯავროდან მაინც გახარებული გამოვიდა,

ერთი უმდიდრესი ბიბლიოთეკის მფლობელმა მეფემ თავის მწიგნობართუხუცესს სთხოვა,შეერჩია მისთვის წასაკითხად ის წიგნები,რომელნიც მას სიბრძნეს აზიარებდა.სწავლულმა მეფის ბრძანება უმალვე შეასრულა.მის მიერ შერჩეულმა წიგნებმა კი უამრავი თარო შეავსო.

ერთ ბრძენთან ახალგაზრდა მამაკაცი მივიდა და ჰკითხა:

ერთ-ერთ უდიდეს ძველბერძენ მხატვარს - ზევქსისს (ძვ.წ.აღ-ით 420-380 წლები),რომელიც ავტორია მრავალი დიდებული ნამუშევრისა,არაკეთილიმსურველებმა,სხვა რომ ვერავითარი ნაკლი ვერ უპოვეს მის გენიალურ ნახატებს,

სპარსელებთან მორიგი ბრძოლის წინ,სპარტის მეფემ აგესილაე II-მ (ძვ.წ.აღ-ით 444-360 წლები),საომრად მომზადებული ხეიბარი სპარტელი მებრძოლი შენიშნა,რომელიც თავისთვის ცხენს ეძებდა.