Tag Archives: პოეზია
„ღანირისპირელი” – (ადამიანო!)
ადამიანო! გაიღვიძე, შეხედე შენს თავს,
უფალი გიხმობს, შენ კი მაინც უჯერებ – ეშმაკს.
იოსებ გრიშაშვილი – „ამონათქვამი”
დე დამამციროს ხალხის თვალში უგუნურთ ბრბომა,
დაე დამცინოს, შემიგინოს ღვაწლი და შრომა;
ევგენი ბართაია – „მზისკენ გადებულ ვარსკვლავთა ხიდით”
იქნებ გაბზარა სული ყინულმა
და ძირს დაცვივდა ვარდის ფოთლებად.
ვაჟა-ფშაველა – „გიორგი სააკაძის სურათზე”
ცალკერძ შენა ხარ და შენს პირდაპირ
მეორე სახე მე მეხატება
შოთა ნიშნიანიძე – „დრო ამ გორაკებს”
დრო ამ გორაკებს სვავივით კორტნის,
მზით ჩაჟანგულა პაპის საძვალე.