Tag Archives: სხვა
„პატარა წმინდანები”
„გაბოროტებული კაცის ხმაჩახლეჩილი ჭრიალის მსგავსი ხმით გაიღო ბავშვთა სახლის ძველი ხის კარი. სამარისებული სიჩუმე… რკინის საწოლებზე ჩამომჯდარი „პატარა წმინდანების” ნაღვლიან სახეებზე ალალი მოლოდინის წარუშლელი კვალია აღბეჭდილი.
რევაზ ჯაფარიძე – „ბატონი” და „ქალბატონი”
„ბატონი” და „ქალბატონი” – რამდენადაც მესმის, ამ ორ სიტყვას შორის არავითარი სხვაობა არ არის და საქმე არა ორ ფორმასთან, არამედ ერთადერთ ფორმა “ბატონთან” გვაქვს. მეორე სიტყვა „ქალბატონი”, რითაც ქალს მიმართავენ, ნაგვიანევი წარმოშობისაა,
ერთი პატარა იგავი
ეშმაკმა ადამიანის დასაჩაგრავად სხვა ვეღარაფერი რომ ვერ მოიგონა, გადაწყვიტა ჰაერი წაერთმია და ღმერთს სთხოვა, დედამიწას მინის ხუფი გადავახუროთ. იყიდონ ადამიანებმა ჰაერი, როგორც სხვა ყველაფერს ყიდულობენ, უფასოდ რატომ უნდა ისუნთქონო.
„სიღატაკე”
„ – ნეტა მაცოდინა, ნამდვილად გაჭირვების გამო ხდება ყოველგვარი ბოროტება, თუ სხვა მიზეზიც არსებობს? უმთავრესად, რა თქმა უნდა, გაჭირვებისა და სიღატაკის გამო ხდება ხოლმე.
„ქალმა თქვა”…
„უფალმა ღმერთმა ძალიან ცუდად მოაწყო ყველაფერი, თავსატეხი მარტო ქალებს გაგვიჩინა. პატარა რაღაც შეგეშლება და გამოჭერილი ხარ, ვერსად გაექცევი, იღრიალე რამდენიც გინდა, კუდი მაინც გამოგიჩნდება.
„ინდუსტრიალიზაცია” – (ეპიზოდი)
1930-იან წლებში, მაშინ, როდესაც საბჭოთა კავშირში რელიგიის წინააღმდეგ სასტიკი ბრძოლა წარმოებდა, უამრავი ქრისტიანული ტაძარი იქნა განადგურებული. გარდა ტაძრების განადგურებისა, სალოცავების სამრეკლოებიდან მასიურად იხსნებოდა და ნადგურდებოდა უნიკალური საეკლესიო ზარებიც.
უილიამ ფოლკნერი წერდა…
ნობელიანტი ამერიკელი მწერალი და პროზაიკოსი – უილიამ ფოლკნერი (1897-1962 წლები), სიცოცხლის უკანასკნელ ეტაპზე საკუთარ თავს შემდეგ შეფასებას აძლევდა:
ჟან-ჟაკ რუსო – „ბუნებას შეცდომები არ მოსდის!”
„ბუნებას ნებავს, მოზრდილებად გახდომამდე ბავშვები ბავშვებად დარჩნენ. უკეთუ განვიზრახავთ ასეთი ბუნებრივი ვითარების დამახინჯებას, მაშინ მხოლოდ და მხოლოდ ძალზე ადრეულ ნაყოფს მოვწყვეტთ,
ჰარუკი მურაკამი წერდა…
„მთელი რეკლამის სამყაროს ფლობა იმას ნიშნავს, რომ პრესისთვის, ტელევიზიისა და რადიოსთვის ყელში გქონდეს ხელი წაჭერილი.
გი დე მოპასანი წერდა…
„ცას ფრინველივით შევხარი, ტყე ისე მიყვარს, როგორც მაწანწალა მგელს, კლდეები – როგორც არჩვს, მაღალი ბალახი, – ვით აჯილღას, გინდა გაგორდ-გამოგორდები,