რა სიზმარი,რა გზა ან რა ფანტომი,

ცხადად,თითქმის ყველაფერი ცხადად, –

საფიცარო დედასავით,

მზის შუქივით სანატრელო,

რა ბინდისფერი ყოფილა წუთისოფელი თეთრი,

რა უბედური ყოფილა ბედნიერების ღმერთი.

პატარა არის ძლივსშესამჩნევი,

თითქმის უჩინო ჭრიჭინობელი,

მწუხრში ფრინველთა ჩუმი კვნესა რომ შეიცნობა,

რად ჭმუნავს,იცი,მგალობელთა ხმათა მისნობა? -

თქვენს საუკუნეს რაღაც ეშლება -

უფლის საქმეში ხშირად ეჩრება,