“ყოველივე ღვთის გაჩენილია,მაშ რატომ მხოლოდ ადამიანი – ეს საუკეთესო გვირგვინი მისი – მარტო ერთადერთი ბრძოლაშია თავის თავთანვე.თავის თავთანვე,იმიტომ რომ ყველა ადამიანი – მტერიც და მოყვარეც – განა შემოქმედის დანიშნულებისამებრ ძმები არ არიან ერთმანეთისა?

“ჩვენი სიჭაბუკის სილაღეს და სიხალისეს,სხვათა შორის,ისიც განაპირობებს,რომ მთის კალთაზე აღმა მავალნი ვერ ვხედავთ სიკვდილს,რომელიც თხემს გადაღმა,მთის ძირას გველოდება.მაგრამ თხემზე რომ ვექცევით მთას,ჩვენ უკვე საკუთარი თვალითა ვხედავთ იმ სიკვდილს,რომელიც ადრე მხოლოდ ყურმოკვრით თუ გვსმენია.

“აზროვნებას,როგორც ისტორიისა და საზოგადოებრივი ცხოვრების ელემენტს,გააჩნია კანონი,რომელსაც მე ასე გამოვთქვავდი:

“ზრდადამთავრებული ადამიანი სხვა ადამიანებთან თუ მოვლენებთან ურთიერთობას წინასწარშეთვისებული სტერეოტიპებით ახორციელებს.იგულისხმება საქციელის სტერეოტიპი.