Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები ვანო ურჯუმელაშვილის მოთხრობებიდან…
„ – ეჰ, რა ბევრი რამ შეუძლია ბოროტ ენას!” – (დაუპატიჟებელი სტუმარი)
ამონარიდები ვანო ურჯუმელაშვილის მოთხრობებიდან…
„ასეთია ცხოვრების კანონი, მოხუცები ახალგაზრდებს უთმობენ ადგილს”. – (საერთო კრებაზე)
ამონარიდები ვანო ურჯუმელაშვილის მოთხრობიდან – „მძახლები”
„საქართველოში ქალის სილამაზით ვინ გაკვირვებულა?”
ამონარიდები ვანო ურჯუმელაშვილის მოთხრობიდან – „მძახლები”
„ – საერთოდ გახსოვდეს – ქორწინებამდე საქმროსა და მისიანებს ყველაფერი დაუთმე, მერე კი აღარაფერი!”
ამონარიდი ნოდარ დუმბაძის მოთხრობიდან – „ნუ გააღვიძებ”
„არავინ არ ევაჭრებოდა კუკურას, ისე კი ცა და ქვეყანა ეკითხებოდა:
- რავა ყიდი მაგ ძროხას, კუკური?
ამონარიდები ვანო ურჯუმელაშვილის მოთხრობიდან – „მწუხრის ჟამს”
„ – ერთი ეს მითხარი, ქუთაისში ხომ ხარ ნამყოფი?
- არა, არ ვყოფილვარ!
ამონარიდები სერვანტესის რომანიდან – „დონ კიხოტი”
„ – უნდა იცოდე, სანჩო, რომ უკბილო პირი უდოლაბო წისქვილივითაა, ამიტომ ყოველი კბილი ჩვენთვის ალმასზე ძვირფასია”.
ამონარიდები სერგეი სარტაკოვის რომანიდან – „ყინულის განძი”
„ – შესახედაობას ვერავითარი ხალათი ვერ გამოაკეთებს, ძმაო, თუ ადამიანი დაბადებითვე შეუხედავია”.
ამონარიდი ნოდარ დუმბაძის დიდებული მოთხრობიდან – „დედა”
„…ახლა რომ რამე არ დალიოს, მოკვდება ლოთი, სისხლი შეუდედდება და მოკვდება… უნდა წავიდეს სადმე და დალიოს… დალიოს, დალიოს. მაგრამ სად?
ამონარიდები ნოდარ დუმბაძის მოთხრობიდან – „უმადური”
„ – აგი წალდი არ ტკივა ამ მსხალს, გუდული ბაბუა? – ჰკითხა უჩამ და ხიდან ნიკურტით დარჭობილი წალდი ამოაძრო.