Tag Archives: პოეზია

ანზორ აბულაშვილი – „ერთობა”

საბა, ლევან და გიორგი,

ლადო, ზაზა თუ ვეფხია –

ვახუშტი კოტეტიშვილი – „ჭაბუკური”

ვითენთები ახურებულ მზეზე,

ენაგამშრალ რიყის ქვებზე ვთბები.

დუტუ მეგრელი – „მე პატარა ქართველი ვარ” (სრული ვერსია)

მე პატარა ქართველი ვარ,

კავკასიის მთების შვილი

გიორგი ზანგური – „გამოცანა”

ნუშმა იმრუშა მდიდარ აპრილთან

და უკანონო ეყოლა კვირტი,

გია ფერაძე – „ჩემი ცხოვრება”

ჩემი ცხოვრება უშენოდ

დიდი ჩამქრალი მზე არის,

ტარიელ ხარხელაური – „არავინა ხარ…”

არავინა ხარ…

თუ საკუთარ ნაგრილს უფრთხები

შორენა თალაკვაძე – „მიზეზებს რა დალევს”

არავის უკითხავს, რად გალობს ბულბული,

ან რატომ ედება დაკეტილს ურდული,

შორენა თალაკვაძე – „შვილებს!”

გაზაფხულზე დაგიმშვიდებ მარტის ქარებს,

აპრილს სითბოს გამოვატან შენამდე,

ნიკო სამადაშვილი – „ხე ეკლესიის”

ხე ეკლესიის მათხოვარს ჰგავდა,

თითქოს გულს ქრისტემ ხელი დარია,

ოთარ ჭილაძე – „დედაა, რასაც პირველად ნახავ”

დედაა, რასაც პირველად ნახავ.

მამით იწყება გზებზე ფიქრები.