Tag Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…
„ – მაცდურია დედაკაცი, მაცდური. ამისმა შვილმა ქვეყანა ამოაგდო და მე იმის სახლში პურსა ვჭამ.
- დედაკაცი კი არა, ღვინოა მაცდური, მამაო, – სავსე ჯამი ჩამოართვა მონადირემ, – დედაკაცს მადლობის მეტი არა ეთქმის რა.
ამონარიდები მამია ასათიანის მოთხრობებიდან…
„მე მიმაჩნია, რომ ლამაზი ქალი ბუნების უმაღლესი განძი და ბედნიერებაა. არც ერთ მოვლენაში და ბუნების სხვა ნაყოფში არ იყრის იმდენი სიმშვენიერე თავს, როგორც ლამაზ ქალში”. – (ბიძაჩემი)
ამონარიდები გურამ გეგეშიძის რომანიდან – „ცოდვილი”
„ღმერთი უხილავია, მაგრამ ყველაფერში იგრძნობა”.
ამონარიდები მორის დრიუონის რომანიდან – „ძლიერნი ამა სოფლისანი”
„მეტად ძნელია ადამიანი სიკვდილს გადაარჩინო, თუ მას სიცოცხლე მოსძულებია”.
ამონარიდები იორამ ჩადუნელის რომანიდან – „საზღაური”
„ასე მგონია, რომ ყველა ადამიანს ერთნაირი სენი სჭირს – ბედნიერად უნდა ცხოვრება”.
ამონარიდი ბოლესლავ პრუსის რომანიდან – „თოჯინა”
„ქუჩაში ეკლესიის წინ და უკან დადიოდა, შიგ ვერ შედიოდა და ვეღარც თვალს აშორებდა ეკლესიას.
„ახლა შევალ, – ფიქრობდა ის, – ახლავე… კიდევ ერთი წუთი…
ამონარიდები ერკმან-შატრიანის რომანიდან – „გლეხკაცის ისტორია”
„დედის სიყვარულისთანა მშიშარი არა იქნება რა! სუყველა იმას აშინებს, სუყველა იმას ერჩის და მოსვენებას უფრთხობს. ან სად იცის დედამ მოსვენება?
ამონარიდები თეოდორ დრაიზერის რომანიდან – „დაიკო კერი”
„ხდება ხოლმე, ყველაზე სქელკანიან ადამიანსაც კი ესმის სინდისის ხმა”.
ამონარიდები ერნესტ ჰემინგუეის ლიტერატურული ქმნილებებიდან…
„ენასაც ჭკუა მოეკითხება!” – (ჰარი მორგანი)
ამონარიდები ალექსანდრე კალანდაძის რომანიდან – „მწვანე შტო”
„ერთი მეათედი იმათგან, ვინც განუწყვეტლივ წუწუნებს, წახდა საზოგადოებაო, თვითონ რომ პატიოსანი იყოს, ქვეყანა სამოთხედ გადაიქცეოდა”.