Tag Archives: პოეზია

დეკანოზი თავმას ჩოხელი – “სატრფიალო”

ქალავ,მოგტაცებ დედ-მამას,

გადაგატარებ ქარებსა,

შოთა ნიშნიანიძე – (შეიბ მახვილი!)

ჰაუ,რა ცაა! რა მიწაა! ჰაუ,რა მზეა!

რა მათრობელა სიცოცხლე და სილამაზეა!

ანა კალანდაძე – „საქართველოო ლამაზო!”

ქარი გიმღერის ნანასა,

ზღაპარს გიამბობს ჭადარი…

გრიგოლ აბაშიძე – “ღმერთო…”

ღმერთო,იქნება მე ღირსიც არ ვარ,

რომ მოგაწვდინო ცაში ლოცვანი.

უილიამ შექსპირი – “სონეტი XLIV”

ფიქრი რომ ვიყო,რომ შემეძლოს ზმანებასავით

მოვიდეს შენთან ხორციელი ჩემი სხეული,

ლადო ასათიანი – “სასაფლაო”

ვის უნახავს სასაფლაო,უფლის ხელით დახატული,

აქეთ-იქით საფლავები და მათ შორის ნაკადული,

გიორგი შატბერაშვილი – “სიყვარული”

მოვა როგორც იანვარში

თოვლის ფიფქის ცვენა,

ჯანსუღ ჩარკვიანი – “ცოტა რამე მიხარია”

ვცხოვრობ ეგერ-აგერ,მომთაბარე, -

მიხარია…

მანანა ჩიტიშვილი – „გადაძახილი”

nullაღარ ვიცი, ვინ ან როგორ შევაჩვენო,

ქსანს და არაგვს უცხო მუმლი მისევია,

გაბრიელ ჯაბუშანური – “მხრებზე შეისვეს ღამე სერებმა”

მხრებზე შეისვეს ღამე სერებმა,

ამ გულშიც ამის შავობს შენობა,