Tag Archives: ამონარიდები რეზო ჭეიშვილის რომანიდან – „მუსიკა ქარში”

ამონარიდები რეზო ჭეიშვილის რომანიდან – „ქალაქში დინოზავრები დადიან”

„ – საკუთარმა შვილმა არ დამინდო და ავადმყოფობა მომიხათრებს, მომერიდება?!”

ამონარიდები რეზო ჭეიშვილის მოთხრობებიდან…

„მაინც რა პატარაა საქართველო, კაცს თუ გამოელაპარაკე, თუ ძირამდე ჩასდიე, ნათესავი აღმოჩნდება აუცილებლად…” – (მწერალი)

ამონარიდები რეზო ჭეიშვილის მოთხრობებიდან…

„ადამიანი ქვეყნად გარკვეული მოვალეობის აღსასრულებლად არის მოვლენილი, მაგრამ ერთი საქმისთვის გაჩენილი კაცი მთელი ცხოვრება მეორეს ემსახურება”. – (პრემიერა)

ამონარიდები რეზო ჭეიშვილის მოთხრობებიდან…

„ – საერთოდ, თქვენ თავზე არ მიიღოთ და, ყველა ჭკუას რომ გარიგებს, ცუდია”. – (წლევანდელი ზაფხული წყალტუბოში)

ამონარიდები რეზო ჭეიშვილის რომანიდან – „ჩემი მეგობარი ნოდარი”

„ყარაულის ძილი არ გამიგია მე!”

ამონარიდები რეზო ჭეიშვილის ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…

„ყველა ოჯახს საკუთარი დარდი აქვს. გარედან მაყურებელი (თუნდაც ფანჯრიდან მაცქერალი) ვერაფერს გრძნობს, თავისი სატირალი ჰყოფნის და სხვაგან სიმშვიდე და ბედნიერება ჰგონია”. – (დალი)

ამონარიდები რეზო ჭეიშვილის რომანიდან – „დალი”

„ვინ რისი შემძლეა, არავინ არ იცის ქვეყანაზე…”

ამონარიდები რეზო ჭეიშვილის რომანიდან – „მუსიკა ქარში”

„სიცილიდან ტირილამდე აღარაფერია დარჩენილი და რაა სასაცილო და რა სატირალი, მაგი, პატივცემულო, კაციშვილს არ გაურკვევია ჯერ”.