Tag Archives: სხვა

„ქალი”

„მამაკაცი ბევრჯერ მინახავს ქალის ფეხქვეშ დამხობილი და დაჩოქილი. მერე, რა? გემუდარება, გეაჯება, გიმტკიცებს, რომ შენა ხარ ღვთაება, მზე და მთვარე.

ჩარლზ დიკენსი – „ვაშა სიგიჟეს!”

„დიდებული სიტყვაა „გიჟი”! მაჩვენეთ მეფე, რომლის წყრომას ისე გაურბოდნენ, როგორც შეშლილის შემოხედვას.

საბაჰათინ ალი წერდა…

„ვის თავისი ახალგაზრდობით მოსწონს თავი, ვის კიდევ – ხანდაზმულობით,

რევაზ ინანიშვილი – „ჩემი სოფელი”

„როდესაც ჩემს სოფელში მივდივარ, რაც არ უნდა გადაუდებელი საქმე მქონდეს, მაინც გამოვნახავ ერთ საათს იმისათვის, რომ თუნდაც შეღამებულზე

ჰარუკი მურაკამი – „ცხვრების თვისებები”

„როგორც ყველა ფარასა თუ ჯოგში, ცხვრებსაც თავიანთი იერარქია აქვთ. ჩინები და წოდებები ფარაში პირდაპირ რაოდენობის მიხედვით არის განაწილებული: მაგალითად,

„შემოდგომა”

„შემოდგომაა. შემოდგომა. ბუნებას დიდებულად აქვს მოწყობილი ეს ჰარმონია – ზაფხულს შემოდგომა ცვლის, შემოდგომას – ზამთარი, ზამთარს ისევ გაზაფხული.

იოჰან ვოლფგანგ ფონ გოეთე – „მთავარია, რომ”…

„მე არ მეშინია, რომ გერმანია დაქუცმაცებული დარჩება. ჩვენი ჩინებული გზატკეცილები და სამომავლო რკინიგზები, სულერთია, თავიანთ საქმეს გააკეთებენ. მთავარია, რომ გერმანელებს ერთიმეორე უყვარდეთ!

სერგი ჭილაია წერდა…

„ვინ არიან დღეს შენი მებაღეები წალკოტის მსგავსო, ჩემო პატარა ქვეყანავ, რომ სულზე მოგისწრონ და გამოგაბრუნონ? მართალია გარს გეხვევიან, სიყვარულსა და ერთგულებასაც ჩემულობენ შენსას,

ჯეიმზ ჯოისი – „სტუმარმასპინძლობა – ჭეშმარიტად მეფური ნაკლია”

„წლითიწლობით სულ უფრო მეტად ვრწმუნდები, რომ არც ერთი ტრადიცია ჩვენი ქვეყნისა არ არის ისეთი ღირსეული, ისე დასაცავი და გასაფრთხილებელი, როგორც სტუმარმასპინძლობისა.

დონ ჟუანის ფილოსოფია

„ – მე ყოველთვის თან დამაქვს გამზადებული წერილი და, რადგან შიგ სახელი არ სწერია, ყველა ქალისთვის გამოდგება.