„ეჰ, რა ვიცით ღმერთმანი, თითქო ყველაფერს ჩვენ შეუგრძნობლად საქმობს ბედისწერაა თუ რაღაც ეშმაკი მალული ძალა, თორემ რა არის აბა, რომ ყოველი ჩვენი ნაბიჯი ჩვენი სურვილის გარეშე მიემართება”.

„ძალადობის და დაბეჩავების გამმაგრებელი იარაღი ყოველთვის ხალხის უგუნურება ყოფილა და აწიც ეგრე იქნება”.

„ბრძენ ქირონს, მიუხედავად იმისა, რომ ღმერთი იყო, ბოლოს და ბოლოს, ისე მობეზრდა სიცოცხლე, რომ ზევსს გამოსთხოვა სიკვდილის ნებართვა და კიდევაც მოკვდა. თავად დაფიქრდი, თუკი ღმერთებსაც უმძიმთ უკვდავება, რა ეშველებათ საბრალო ადამიანებს?”

„აივანზე, რა თქმა უნდა, ყველაზე მაღლა ვარ… ეს კი შეიძლება სიმბოლურიც იყოს. მაგრამ აკი სწორედ სხვებზე მაღლა დგომაა რაღაც-რაღაცებს რომ გიკრძალავს… იცით რა? თითოეულ თქვენგანზე მაღლა დგომა, გაგიხარიათ, ჩემთვის სასიამოვნო იყოს, მაგრამ ვაითუ პატარ-პატარა და აუცილებელმა სიხარულებმა ამ სიმაღლეზე ვერ ამოაღწიოს?”

„თუკი ლოცულობ, სულერთია რომელ საკანში იქნები – ციხის თუ მონასტრის”.

„როცა ადამიანი თავისი ცხოვრების უკეთ მოწყობას ცდილობს, ულმობელია ხოლმე”.