ალბერტ აინშტაინი ბუნებით მეამბოხე იყო და ვერ იტანდა პირობითობებს.როგორც კი შესაძლებლობა მიეცემოდა,ისე იცვამდა,როგორც თავად მოსწონდა და კარგად გრძნობდა თავს,და ყურადღებას არ აქცევდა იმას,თუ როგორი სანახავი იყო იგი ამ დროს.

ალფრედ ბერნჰარდ ნობელი პატივმოყვარე ადამიანი არ იყო, რაზეც საიუბილეო ბუკლეტის გამომცემელთათვის გაგზავნილი წერილიც მეტყველებს. როდესაც ალფრედმა შეიტყო, რომ ბუკლეტში მისი პორტრეტის გამოქვეყნებას აპირებდნენ, გამომცემლებს შემდეგი სიტყვებით მიმართა:

“იმხანად უკვე გარკვეული მქონდა მუშაობის მთავარი მიზანი: რამდენადაც შეიძლებოდა და გარემოება ნებას მაძლევდა,შემეკრიბა მასალა საქართველოს ისტორია-არქეოლოგიისათვის; ყოველი ძალ-ღონე მეხმარა ძეგლთა დაღუპვისა და დაკარგვისაგან გადასარჩენად; რაც შეიძლებოდა,მეტი გამომემზეურებინა და მისაწვდომი გამეხადა მკვლევართათვის. 

“მტკიცედ მწამს,რომ აუცილებელია შევინახოთ წარსულის ტრადიციები,ადამიანის სულის ჭეშმარიტი ფასეულობანი – მათ შორის ეროვნული თავისებურება და თავისთავადობა კულტურისა,როგორც დამცველი საფარი საყოველთაო უნიფიკაციის გზაზე”. (ავტორი გენია.ჯი)