Category Archives: სხვა
დოქტორი პოლ უაიტი ველოსიპედით სარგებლობის შესახებ წერდა…
“კუნთების პასიურობისა და გულის სისუსტის გამო იჩაგრება პირველყოვლისა თავის ტვინი,ვინაიდან იგი საკმარისად არ იკვებება ჟანგბადით.როგორც ექიმი,ვურჩევ ჩემ პაციენტებს,სულ უფრო ხშირად ისეირნონ ველოსიპედით.
ჟიულ გაბრიელ ვერნი წერდა…
“ადამიანებს მოსწონთ ირწმუნონ საოცრებანი.ოდესღაც ამ რწმენამ წარმოშვა ალქიმიკოსები.მაცდუნებელი რამ იყო რაღაც “ფილოსოფიური ქვის” პოვნა,რომელიც რკინას ოქროდ აქცევდა!
ბიკენტი ვერესაევის წიგნიდან – “ექიმის ჩანაწერები”
“უძველეს დროში კბილები ადამიანს ესაჭიროებოდა ზომიერი და მაგარი საჭმლის სახრავად,საგლეჯად და საღეჭად.ახლა ადამიანი რბილ,ძალიან ცხელ და ძალიან ცივ საჭმელს ჭამს;
სამსონ ფირცხალავა წერდა…
“ჩვენ არ შეგვიძლია ვიოცნებოთ წარსულის დაბრუნებისთვის,ეს ხომ შეუძლებელიცაა.მაგრამ წარსულში იყო ბევრი რამ ჭეშმარიტად ბრწყინვალე და სასიქადულო: იქ ჰყვავის ძლიერი სული,მაღალი ნიჭი,მდიდარი შემოქმედება; ჩვენს წინაპრებს თამამად შეუძლიათ საპატიო ადგილი დაიკავონ კაცობრიობის ისტორიაში,ეს ჩვენი სიამაყეა.
ილია ჭავჭავაძე რუსეთის რევოლუციის მოსალოდნელი შედეგების შესახებ წინასწარმეტყველებდა…
“მაინცა და მაინც არაფერი მწამს რუსეთის რევოლუციის.რუსეთი გლეხობის ქვეყანაა ჯერ-ჯერობით და დიდხანს დარჩება ასეთ ქვეყნად ჩამორჩენილ სასოფლო-მეურნეობით,სიღარიბით,უვიცობით.გლეხობა,ნამეტურ რუსის გლეხობა,თაყვანსა სცემს და აღმერთებს მეფეს; თავის მტრად მეფე-კი არ მიაჩნია,არამედ ჩინოვნიკობა და ამასთან ერთად ინტელიგენციაც.
„ლენინმა იცოცხლა, ლენინი ცოცხლობს, ლენინი იცოცხლებს!” – (ეპიზოდი)
საქართველოში დაბადებული გამოჩენილი რუსი პოეტის – ვლადიმერ მაიაკოვსკის (1893-1930 წლები) მიერ 1924 წლის 31 მარტს დაწერილი ლექსიდან – „კომსომოლსკაია”-დან აღებული ციტატა – „ლენინმა იცოცხლა,ლენინი ცცოცხლობს, ლენინი იცოცხლებს!” – ერთობ პოპულარულ დევიზად იყო მიჩნეული საბჭოთა კავბშირში და იგი, თითქმის ყველა საჯარო დაწესებულების კედელს „ამშვენებდა” კიდეც.
რა სიტყვა წარმოთქვა ეპისკოპოსმა ალექსანდრემ ლევან მელიქიშვილის დაკრძალვაზე?
თავადი ლევან მელიქიშვილი (1817-1892 წლები) – წარმოადგენდა კავკასიის მთავარსარდლის მოადგილეს,სახელმწიფო საბჭოს წევრსა და კავკასიაში ხელმწიფის მოადგილის იმ თანაშემწეს,რომელმაც გარდა თავისი სიძუნწისა,იმითაც გაიქვა სახელი,რომ ქართულ მწერლობას ცენზორად ქართველი ერისა და ქართული ენის მოძულე – ლუკა ისარლოვი დაუნიშნა.
ილია ჭავჭავაძე – “ვისთვის უნდა ვფიქრობდეთ,ვისთვის უნდა ვზრუნავდეთ,ვისთვის უნდა ვწერდეთ?!”
“ჩვენი დიდკაცობა,ჩვენი წარჩინებული მოხელენი გადაგვარების გზაზე არიან დამდგარნი,იმათ ქართულიც და ქართველობაც – ორივე ფეხზე ჰკიდიათ.ამათთვის წერა ტყუილი შრომა,წყლის ნაყვა იქნება.
ამბრუაზ პოლ ტუსენ ჟიულ ვალერის ესედან – “ერებისათვის”
“ერები უცხონი არიან ერთმანეთისთვის,ისევე,როგორც ხასიათით,ასაკით,რწმენით,ჩვეულებებით და მოთხოვნილებებით ერთმანეთისაგან განსხვავებული არსებები.ისინი ცნობისწადილითა და დიდი სიფრთხილით უთვალთვალებენ ერთმანეთს; იღიმებიან,ტუჩს იბზუებენ; აღტაცებით უცქერენ მთელს; ეჭვებით იწყვლიან და ზიზღით იფხორებიან.
“სიბრძნის წუთი”
ერთმა ჩინელმა გლეხმა ცული დაკარგა.მან ეჭვი უმალვე მეზობლის ბიჭზე მიიტანა.რამდენიმე ხნის განმავლობაში იგი ცულის მოპარვაში ეჭვმიტანილ მეზობლის ბიჭს დიდი გულისყურით აკვირდებოდა: ცულის მპარავივით დადის; ცულის მპარავივით იყურება; ცულის მპარავს მიუგავს სიტყვა-პასუხი, – ფიქრობდა ეჭვით შეპყრობილი კაცი.