“თაობა არ შეიძლება ან ნიჭიერი იყოს,ან უნიჭო; ან ზრდილობიანი იყოს,ან უზრდელი; ან ფილანტროპი იყოს,ან მიზართროპი; ან მკვლელი იყოს,ან ჰუმანისტი; ან ნარკომანი იყოს,ან უცოდველი; ან ვაჟკაცი იყოს,ან ლაჩარი;

უდიდესი ქართველი მწერალი,მამულიშვილი და საზოგადო მოღვაწე - მიხეილ საბას ძე ჯავახიშვილი (1880-1937 წლები),საკუთარი ქალიშვილისადმი გაგზავნილ წერილში,რომელსაც შემდგომ “ჩვენი დროის ათი მცნება ეწოდა”,წერდა:

ვინ სთქვა,რომ მე,პატრიოტი არა ვარ? მიუქარავს!… ეტყობა,ან სადილობამდის მოთრეულა ჩემთან და ან ნასადილევს მოხეტებულა… უდროოდ უვლია!.. აბა,თქვენი ჭირიმე,სადილობამდის,როცა მუცელი ცარიელია,ვისა სცალია საპატრიოტოდ და  ან ნასადილევს,კუჭდამძიმებულზე,რაღა დროს პატრიოტობაა?!

“თბილისის ქუჩებსა და ქუჩაბანდებს ახსოვს ორი მოხეტიალე გენია,ორი მარტოსული,ორი უცნობი,უცნაურ ვარსკვლავზე დაბადებული ბავშვები: ერთი – შეუცნობელი და დაუფასებელი,მეორე – აღიარებული და ტიტულოვანი, – და მაინც ორივე ერთნაირად შერისხული და დაწყევლილი.

“ჩვენი ანბანი არის შედგენილი მარტივს სინკრეტიულს მეთოდზედ და ეს მეთოდი ითვლება უახლოეს,უკეთეს მეთოდად.სინკრეტიულის მეთოდით სწავლა იწყება,საგნის გაცნობიდგან.