ამპარტავნებით შეპყრობილმა კართაგენელმა – ჰანონმა,მოკვდავთათვის დაწესებულ ყველანაირ ზღვარს გადააბიჯა და ჩაიფიქრა,მთელი ქვეყნიერებისათვის მოედო ამბავი თავისი ღვთაებრივი წარმომავლობის შესახებ.

ერთ-ერთი ქვეყნის სულთანი,თავის გარემოცვასთან ერთად ქალაქის ქუჩაში მიდიოდა,რა დროსაც გზაში დერვიშს გადაეყარა (მუსულმანი ბერი).მან როგორც წესი,ქედი მოიხარა სულთნის წინაშე და გზა დაუთმო მის მდიდრულად მოსილ ამალას.სულთანი შეჩერდა და დერვიშს მიუგო:

ერთ-ერთი ქვეყნის მბრძანებელმა,საიმპერატორო სასახლეში მისვლა უბრძანა სასულიერო პირს.მას შემდეგ,რაც იგი იმპერატორის წინაშე წარსდგა,მბრძანებელმა სთხოვა მისთვის ელოცა.თუმცა,სასულიერო პირმა იმპერატორს,თხოვნაზე უარი ამ სიტყვებით განუცხადა:

“საკითხავია,რა ფასი აქვს ისეთ სიყვარულს,რომელსაც უნდა უთვალთვალო და მთელი ძალისხმევით უდარაჯო? მაგრამ უნდა ვიცოდეთ,რომ სწორედ ამას ვერ ხვდება ეჭვიანი ადამიანი.

“გაუმარჯოს საქართველოს!”  

- დაიყვირეს ქართველებმა,როცა შაჰ აბასი სპარსეთში თავებს ჰკვეთდა.