Category Archives: პოეზია
ნიკო დადიანის მიერ ეკატერინე გაბაშვილისადმი მიძღვნილი ექსპრომტი
ქალია,მაგრამ ქალობა
მას როდი უშლის წერასა,
იეთიმ გურჯი – „ამხანაგის მოღალატეს დამმარხველი არა ჰყავდეს!”
ყარაჩოხელ კაცმა შემქნა,
ყარაჩოხლებმა გამზარდეს,
რამდენიმე სტრიქონი ქართველი პოეტების პოეზიიდან…
მე არ მივლია სოფელში უქმად,
თუმცა,საწუთროვ,სანთელს მიქრობდი.
ოთარ ჭილაძე – „მიყვარხარ,როგორც გლეხს უყვარს მიწა…”
მიყვარხარ,როგორც გლეხს უყვარს მიწა,
როგორც დასიცხულ მიწას – ღრუბელი.
ერთი საყურადღებო სონეტი
შეუხედავი და უჯიშო მცენარე ერთი,
წამოიჭიმა ბაღნარში და უთხრა ყვავილებს:
ოთარ ჭილაძე – „ჯერ იყო სიტყვა”
ჯერ იყო სიტყვა,რადგან სიტყვა დედაა ღმერთის.
სიტყვა ინახავს გონჯს და ლამაზს,ბოროტს და კეთილს.