Category Archives: პოეზია

შანდორ პეტეფი – “მშობლების სიკვდილზე”

როგორც იქნა მოველ თქვენთან

მოლოდინით ათასგვარით,

მიხაი ემინესკუს გენიალური ლექსი – “როგორი არის ცხოვრება და როგორი უნდა იყოს იგი”

ლოყებწითელი,ღიპიანი,უმანკო მზერით,

ხალხის წინაშე როცა დგება ქადაგად ბერი,

მიხაი ემინესკუ – “უცხოეთიდან”

როცა ლხინია ირგვლივ დამღლელი

და დროსტარება არის გაბმული,

შანდორ პეტეფი – “ისევ შემოდგომა”

ისევ მოვიდა მშვენებით სავსე,

რა ლამაზია ეს ფერთა კრთომა.

იოსებ გრიშაშვილი – „ჩუმად,ჩუმად”

ჩუმად,ჩუმად,მთის ნიავო! რა გატირებს,გავალალებს?

ნუ შეახებ ფრთას გულის სიმს,ნუ შეაშრობ ცრემლს ჩემს თვალებს.

ერთი ქართული კაფია

ვანო

- ჩვენთან რად მოხველ,ძმობილო,

შენ ჩვენი არ ხარ საფერი,

იროდიონ ევდოშვილი – „მოღლილი”

შენ დაიღალე,მეგობარო,მიეყრდნე ჩემ მკერდს,

მე მინდა ვნახო შენი სახე – ეგ შენი წყლული,

შალვა შუბლაძე – „ღორის პასუხი”

ღორს უთხრეს:

- ცა რომ გაჩვენოთ,

ხუტა ბერულავა – „ტრიალ მინდორზე”

ტრიალ მინდორზე შემაჩერა პატარა ბორცვმა:

- მგზავრო,ამ ლოდქვეშ ვაჟკაცი წევს,განა მტვერია,

ალექსანდრე საჯაია – „ცისარტყელა”

განა იმისთვის ვეწამე ამდენს,

რომ განშორება მეგლოვა ბოლოს.