Category Archives: პოეზია

“ალბათ,სიცოცხლე სიკვდილამდე ძალზე გრძელია”

ალბათ,სიცოცხლე სიკვდილამდე ძალზე გრძელია,

თურმე,სულ ცოტა სიხარული სჭირდება იმედს,

უილიამ შექსპირი – “სონეტი LXI”

შენი ბრალია,რომ არ მძინავს ღამით ამდენხანს?

რომ ვერ მოვხუჭე თვალნი სიზმარმორეულები?

მორის ფოცხიშვილი – “ჩემი სიყვარული”

ჩემი სიყვარული მდინარე არ არის,

რომ გადასცურო და გახვიდე გაღმა,

უილიამ შექსპირი – “სონეტი CXI”

ჩემი კი არა,ბედისწერის ბრალია მხოლოდ,

ამ ცხოვრებაში სამარცხვინო რაც კი მქონია,

უილიამ შექსპირი – “სონეტი XCIX”

დღეს ქურდობაზე დავიჭირე ყვავილი ბევრი:

იამ სურნელად ჩემი სატრფოს სუნთქვა ისესხა,

ჯარჯი ფხოველი – “ექსპრომტი”

აიწურება სული დაგვილი:

უნდა აგვიხდეს სიტყვა მისანთა!

ნინო ზათიაშვილი – “რად გვინდა ფული?”

წყალწაღებული ხავსს ეკიდე,ხომ გაგიგია?

ჩვენი ამბავიც ასე არის,დედის მისია სადღაც ჩრდილშია….

ჯარჯი ფხოველი – “ქართულ მიწას”

და ასე იყო იმავ თავითვე:

დიოდენ,ჩქეფენ სისხლის რუები…

თეიმურაზ ლანჩავა – „რუსთაველის ქვეყანა”

რატომ მოხდა, ვერ შევძელით,

ჯავრი მტერზე გვეყარა,

ჯანო შენგელია – “ლექსი რომელიც…”

წვიმს,ისევ ფეთქავს სინანული სხვების ან ჩვენი,

ბოლო ნაფაზი შავ ღრუბლებთან მართავს მარათონს,