Category Archives: ფილოსოფია
“ინტუიტივიზმი”
“ინტუიტივიზმი” - გახლავთ იდეალისტური მიმართულება ფილოსოფიაში,რომელიც ინტუიციაში ხედავს შემეცნების ერთადერთ უტყუარ საშუალებას და წარმოადგენს ირაციონალიზმის სახესხვაობას,რომელიც უპირისპირდება დიალექტური მატერიალიზმის ფილოსოფიას.
“შვიდი ბრძენის რჩევა”
მე გეტყვით შვიდი ბრძენის სახელს,სამშობლოს,სიტყვას:
1. “ზომიერება!” – ლინდესელმა თქვა კლეობულმა;
“ლეგიზმი” – (ლეგალიზმი)
“ლეგიზმი” - ინგლისურად “Legalism”,წარმოადგენდა ფილოსოფიურ სკოლას ჩინეთში,ჩჟანგოს ეპოქაში ძვ.წ.აღ-ით V საუკუნესა და ძვ.წ.აღ-ით 221 წლებში.აღნიშნულ სკოლას მოიხსენიებდნენ ასევე,სახელით: “კანონის დამცველთა სკოლა”.
„ცხოვრებისეული ფილოსოფიიდან”
„სამყაროში მარადიული არაფერია. იქმნება და ინგრევა სისტემები. იბადება და კვდება ადამიანი. სიკვდილი ანგრევს ყველაფერს და ათანასწორებს ყველას.
ბრუნო პონტეკორვოს ნააზრევი…
“თუ ჭეშმარიტებაა,რომ “მატერია”,რომლისგანაც ჩვენ შევდგებით და ყოველი საგანი ჩვენს ირგვლივ არ არის მყარი და ურღვევი,რომ იგი,პირიქით,მერყევია და ფეთქებადი,მაშინ მყარი და ურღვევია მშვენიერება.
“რესენტიმენტი”
“რესენტიმენტი” - ფრანგულ ენაზე “Ressentiment”,აღნიშნავს “გაბოროტებას” და იგი წარმოადგენს ფილოსოფიურ-ფსიქოლოგიურ ტერმინს,რომლის თანახმადაც გამოხატავს ისეთი სუბიექტის გრძნობას,რომელიც ყველა მისი წარუმატებლობის მიზეზად ასახელებს: მტრებს,არაკეთილ-მოსურნეებს და ასე შემდეგ.
“ტიხიზმი”
“ტიხიზმი” - ბერძნული თარგმანით აღნიშნავს “შემთხვევითობას” და იგი წარმოადგენს სწავლებას ფილოსოფიაში,შემთხვევითობის ბატონობის შესახებ სამყაროში.
“ანტიმაკიაველი”
“ანტიმაკიაველი” - წარმოადგენს ფილოსოფიურ თხზულებას პრუსიის მეფის ფრიდრიხ II “დიდის” (1712-1768 წლები),რომელსაც ზედსახელად მოიხსენიებდნენ,როგორც “ბებერი ფრიცი”.იგი გახლდათ ერთ-ერთი უდიდესი თაყვანისმცემელი დიდი ფრანგი მწერლის,დრამატურგისა და ფილოსოფოსის ფრანსუა მარი არუეს,იგივე ვოლტერისა (1694-1778 წლები).
დუნ ჩჟუნშუ
დუნ ჩჟუნშუ დაიბადა ძვ.წ.აღ-ით 179 წელს ჩინეთში.იგი წარმოადგენდა დიდ კონფუციანელ ფილოსოფოსს,რომელიც მრჩეველი და დაახლოებული პირი გახლდათ ჩინეთის იმპერატორის უ-დის (რიგით მე-7 იმპერატორი ხანის დინასტიისა ჩინეთში).
იაკობუს დე ცესოლესი
იაკობუს დე ცესოლესი - ლათინურ ენაზე “Jakobus de cesolis”,დაიბადა 1250 წელს,იტალიურ კომუნა ჩესოლეში.მას იტალიაში – იაკოპო და ჩესოლედაც მოიხსენიებდნენ,თავისი მშობლიური ქალაქის სახელიდან გამომდინარე.იგი წარმოადგენდა შუასაუკუნეების გამოჩენილ პიემონტიელ მქადაგებელს,მოაზროვნეს,დომინიკელ ბერსა და ერთ-ერთ უმთვრესს “აპოლოგეტს” ფეოდალური წეს-წყობილებისა.