„არსებობისათვის ბრძოლაში ყველა ილეთი მისაღებად მიგვაჩნია, რადგან ძალიან კარგად გვაქვს შეგნებული ანბანური ჭეშმარიტება იმის შესახებ, რომ გამარჯვებულს არ სჯიან…

„ – ბუასტს უთქვამს, ქვეყანაზე იმისთანა კაცი არ არის, თუნდაც ძალიან ბედნიერიც იყოს, უკან მიიხედოს და არ ამოიოხროსო”.

„ – ზომიერება ყველაზე ძნელი მისაგნებია.

- და ყველაზე მეტად საჭირო”.

„ – გველის წიწილაც გველია, შხამი მაგასაც დაუგროვდება!”.

„მთავარი დაწყებაა”. – (ცისფერი ავტომობილი)

„ – შეხედეთ… – არა, მე კი არა! აი იმ ღრუბელს, ზევით რომ მიცურავს. ხედავთ?

„არ უნდა დაივიწყო, რომ ბედი ქარსა ჰგავს: ხან აქედან დაუბერავს, ხან იქიდან…” – (სუსანოო-ნო-მიკოტო ხანდაზმულობისას)

„ – მთელი სიცოცხლე უფულოდ მიცხოვრია და ამ დარჩენილ წლებსაც გავძლებ როგორმე – არ გამიჭირდება. თუთუნი საკუთარი მაქვს, პურის ყუაც მომეძებნება, ასანთი თუ არ მექნა, ყალიონს მუგუზალითაც გავაჩაღებ. რაში მჭირდება ფული…

„ – უფალს ათას ერთი კარი აქვს, ათასი რომ დაუხუროს თავის მონას, ერთს მაინც ღიას დაუტოვებს”. – (მნათე მარტიროსი)

„ღამით უმიზეზოთ არაფერი ხდება, ყველაფერი გაშინებს და გზარავს, ხვალინდელი დღეც რაღაც ძალზე შორეულად გეჩვენება და ჯერ კიდევ არ უწყი,