Category Archives: ლიტერატურა

ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…

„ცხოვრება ჭრელია – სად რას იპოვი და სად რას დაჰკარგავ, წინასწარ ვერ გამოიცნობ!” – ვიქტორ ასტაფიევი (მწუხარე დეტექტივი)

ამონარიდები თენგიზ ბუაჩიძის რომანიდან – „გზა ბავშვობისაკენ”

„ზოგჯერ ერთი შეხედვით უბრალო სიტყვასა თუ ვითარებას იმდენი თანმავალი აზრი ან ორაზროვნება ახლავს, რომ მის გარკვევას მთელი ცხოვრება სჭირდება…”

ამონარიდები ოტია პაჭკორიას მოთხრობებიდან…

„ერთადერთხელ ემსგავსება ადამიანი მაცხოვარს – მხოლოდ სულის ხორცთან გაყრის ჟამს”. – (შენდობა)

ამონარიდები ნაირა გელაშვილის მოთხრობებიდან…

„თუ სიკვდილი ერთხელ მაინც არ განგიცდია, უფლება არა გაქვს ვინმეს სიცოცხლე სიკვდილით დაამთავრო”. – (ჩვენება)

ამონარიდები ლეონჰარდ ფრანკის მოთხრობებიდან…

„ის რაც ხალხის სახეზე აისახება, უეჭველად ახდება”. – (ჯარისკაცის ქვრივი)

ამონარიდები გიორგი ხორგუაშვილის მოთხრობებიდან…

„ოხ, რა დიდი სიკვდილია, შენივე ჯილაგისა რომ წაგიჭერს ყელში სხვათა საამებლად”.

ამონარიდები ივანე ურჯუმელაშვილის რომანიდან – „ფერიცვალობა”

„დიდი უბედურებაა ქალისთვის ოჯახური სიტკბოების განუცდელად სიკვდილი, უქმარშვილო ქალი უკვალოდ გამქრალი ვარსკვლავია”.

ამონარიდები სადეყ ჰედაიათის რომანიდან – „ცეცხლთაყვანისმცემელი”

„ძაღლის დორბლი ზღვას ვერ წაბილწავს!”

ამონარიდები თედორე დოსტოევსკის ნაწარმოებიდან – „მკვდარი სახლის ჩანაწერები”

„შესაძლოა, ვცდები, მაგრამ მე მგონია, სიცილით ადამიანის გამოცნობაც შეიძლება და თუ თქვენ მოგეწონათ სიცილი, თუნდაც ვინმე სრულიად უცნობი ადამიანისა, რომელსაც პირველად შეხვედრიხართ, გაბედულად თქვით, კარგი კაცია-თქო”.

ამონარიდები ლეონჰარდ ფრანკის რომანიდან – „მატილდა”

„მე ყველაზე მძიმე მოვალეობა შევასრულე ამქვეყნად – გავაბედნიერე ადამიანი”.