“არც ერთი დემობილიზებული უარს არ იქნებოდა,ომიდან დაბრუნების შემდეგ კაი მაგარი მუშტი-კრივი გაემართა.ბოლოს და ბოლოს,ვიდრე ბრიყვები სანგრებში ისხდნენ,ჭკვიანები დროს არ კარგავდნენ ზურგში.

“ხშირად მიკვირს,რამდენ ხანს შეუძლია გასძლოს შიმშილით სიკვდილის პირს მისულმა ადამიანმა ისე,რომ საკუთარი თავის პატივისცემა არ დაჰკარგოს? არც თუ ისე დიდხანს! დაიხსომეთ ჩემი სიტყვა!” – (ავტორი გენია.ჯი)

“ალბათ არ არსებობს წარმოსახვისათვის უფრო რთული ამოცანა,ვიდრე ხანში შესული სევდიანი ადამიანის ფიგურის ცქერისას,აზრობრივად აღადგინო ამ ადამიანის სიჭაბუკე და ისე,რომ არ დაივიწყო სახის ფორმა და ნაკვთები,აღადგინო ის მიმზიდველი თვისებები,რაც დრომ წაიღო.

“მე ერთ კაცს ვიცნობდი მისი ყმაწვილური ძალღონის აყვავების ხანაში,ნამდვილი კეთილშობილებითა და ღირსებებით აღსავსეს,მახსოვს იგი შეყვარებული ნაზად,ვნებიანად,შმაგად,თამამად,მორიდებულად, და თითქმის ჩემს თვალწინ მისი სიყვარულის საგანი – ანგელოზივით ნაზი და მშვენიერი არსება – გაუმაძღარმა სიკვდილმა წაიღო.

“სხვის ენაზე მეტყველებას მაშინ აქვს ფასი და გემო,როდესაც თავისი უკეთილესად იცი! სხვაფრივ უცხო ენის გალიაში ხარ.” – ლევან გოთუა (მუმლი მუხასაო)

” – ათი ათასი ბაყაყი,სულ ერთია,მაინც არ არის ორაგული”.