Category Archives: ლიტერატურა
ამონარიდები გივი კარბელაშვილის მოთხრობიდან – „გაფანტული სიცოცხლე”
„ – ყველა სიყვარულს თავისი ადგილი აქვს: დედას – დედისა, ცოლს – ცოლისა, შვილს – შვილისა და ქალს…
ამონარიდები ოთარ ჭილაძის რომანიდან – „რკინის თეატრი”
„შენ რომ თავს ვალდებულად თვლი, შეამჩნიო, ყურადღება აგრძნობინო სხვას, იმ სხვას, შეიძლება, საერთოდ არაფრად ეპიტნავებოდე შენ, შენი ყურადღებიანათ”.
ამონარიდი ვაჟა-ფშაველას მოთხრობიდან – „პაპას მსოფლიო ფიქრები”
„ – რაზე სჭამთ და ჰგლეჯთ ერთმანეთს, შვილო, სასაფლაოზე მაინც არ გაგივლიათ, არ გინახავთ, რამდენი ხალხი წევს იქა?
ამონარიდები გრიგოლ ჩიქოვანის რომანიდან – „თებერვალი დადგაო”
„ – მშობლები არასოდეს არ კარგავენ იმედს, შვილო”.
ამონარიდი თეიმურაზ ლანჩავას მოთხრობიდან – „ვიღაც იძახდა ჭიშკართან”
„ – ჩემი სახწორი და საქმიანობა კარგად მოგეხსენებათ.
ამონარიდები გიორგი სიჭინავას რომანიდან – „გვირილების მინდორი”
„კაცი ბედნიერ ვარსკვლავზე უნდა დაიბადოს. სხვანაირად არაფერი გამოუვა. ბედნიერ ვარსკვლავზე თუ ხარ დაბადებული, თავი ქუდში გაქვს. არადა, შენი სიმართლე სიყალბედ იქცევა, შენი სიკეთე კი – ყველაზე საშინელ ბოროტებად”.
ამონარიდები გივი კარბელაშვილის მოთხრობიდან – „მოვდივარ და ვეღარ მოვედი”
„დედაშვილური სიყვარულის მოშურნეობა როგორ შეიძლება, სადა თქმულა, სად გაგონილა!”
ამონარიდები გიორგი სიჭინავას რომანიდან – „გვირილების მინდორი”
„ – როგორ უნდა გვიშველო, მამაო, როცა ვიღაც გაჭირვებული კაცი ორიოდ ღერი სანთლის გამო წყევლით ამოაგდე, ხოლო კაცის მკვლელზე და ავაზაკზე დგახარ ხელაპყრობილი და ზეცას მისი სულის შენდობას შესთხოვ?
ამონარიდები აკაკი მუხურაძის რომანიდან – „გამჭირვალე ნიღბები”
„ – ჩვენ, თითოეულს გვინდა სუფთა სინდისით ვიცხოვროთ. აბა, ჩაიხედეთ თქვენს სულში,
ამონარიდები თეიმურაზ ლანჩავას მოთხრობებიდან…
„ – მოდერნიზმი, აბსტრაქციონიზმი, თანამედროვეობა, აი, რას უნდა ეზიარო მელიტონ ბიძია, – სწავლულისა და წიგნებში ჩამხრჩვალი კაცის გამომეტყველება მიიღო ქვაბიძემ.