Category Archives: ლიტერატურა

ამონარიდები ლიტერატურული ნაწარმოებებიდან…

„ადამიანი თავის არსს უღალატებდა, რომ იძლეოდეს და ერთიორად დაბრუნების იმედი არა ჰქონდეს”. – ანა ანტონოვსკაია (დიდი მოურავი)

ამონარიდები ემილი ბრონტეს რომანიდან – „ქარიშხლიანი უღელტეხილი”

„თუკი ღმერთი თქვენს მტრებს განსაცდელს არგუნებს, ეს თქვენთვისაც საკმარისი უნდა იყოს”.

ამონარიდები ჰერმან მელვილის რომანიდან – „მობი დიკი”

„განა არსებობს ადამიანი, ღმერთის სიკვდილს შესწრებოდეს?”

ამონარიდები ჰერმან მელვილის რომანიდან – „მობი დიკი”

„რაც უფრო ხანგრძლივია ადამიანის სიცოცხლე, მით უფრო ნაკლებად მიმზიდველია მისთვის ყოველივე, რაც სიკვდილს მოაგონებს”.

ამონარიდები მარიო პიუზოს რომანიდან – „სიცილიელი”

„ახალგაზრდის თავმოყვარეობის შელახვას ძალზე საშიში შედეგი მოსდევს. შეიძლება, თავმოყვარეობა შეულახო შუახნის ადამიანს და ის ამას მშვიდად მიიღებს, რადგან ცხოვრებისაგან დარტყმებსა და შეურაცხყოფას მიჩვეულია. მაგრამ ახალგაზრდისათვის ეს სიკვდილ-სიცოცხლის საქმეა”.

ამონარიდები ჯემალ ქარჩხაძის მოთხრობიდან – „სასწაული”

„სასწაულები არც ისე ხშირად ხდება, როგორც ზღაპრებში წერია, შეიძლება მეტიც ითქვას, სულაც არ ხდება”.

ამონარიდები ანტონ ჩეხოვის პიესიდან – „ივანოვი”

„ადამიანის სიცოცხლე მინდორში საუცხოოდ გაფურქნილ ყვავილს ჰგავს: მოვა თხა, მოწიწკნის და ფაფუ! აღარაა ყვავილი!”

ამონარიდები ლევან გოთუას ტეტრალოგიიდან – „გმირთა ვარამი”

„მტერს ნება არ უნდა მისცე კარის ზღუბლს გადმოაბიჯოს. თუნდაც შენთვის უბეში ღმერთი ჰყავდეს”…

ამონარიდები ანტონ ჩეხოვის პიესიდან – „თოლია”

„ქალებმა მარცხის პატიება არ იციან”…

ამონარიდები ლევან გოთუას ტეტრალოგიიდან – „გმირთა ვარამი”

„კაცის გული ფუჭი ხორცის ნაჭერია, თუ შიგ ან დარდი ან სიხარული არ ბუდობს”.